التهاب حلق

التهاب حلق

التهاب حلق ,علائم التهاب حلق,علت التهاب حلق,دلیل التهاب حلق,دلایل التهاب حلق,علل التهاب حلق,درمان التهاب حلق,التهاب حلق و درمان آن,بیماری التهاب حلق

توضیحاتی در مورد التهاب حلق

فارِنژیت (به انگلیسی: Pharyngitis) یا التهاب گلو، به عنوان یک علامت در بسیاری از بیماری‌های عفونی و التهابی دستگاه تنفس فوقانی دیده می‌شود. این علامت بسیار شایع می‌باشد. بسیاری از عوامل ویروسی و باکتریال و حتی غیرعفونی باعث فارنژیت می‌شوند. فارنژیت می‌تواند باعث ورم لوزه‌ها شود و گاه با تب و سرفه همراه است. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب حلق صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علل التهاب حلق و فارنژیت

باکتریایی شایع‌ترین نوع فارنژیت باکتریایی، فارنژیت استرپتوکوکی است. عامل ایجادکننده در فارنژیت استرپتوکوکی همانطور که از نامش پیدا است، یک باکتری به نام استرپتوکوک می‌باشد. استرپتوکوک باعث ایجاد گلودرد، قرمزی و اگزودا (پوشش زرد روی لوزه‌ها)، پتشی یا دانه‌های قرمز روی فضای خلفی حلق می‌شود. همراه با تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی قسمت قدامی گردن، سردرد، دل درد و استفراغ هم وجود دارد. در این بیماری معمولاً سرفه، عطسه و آبریزش بینی فراوان وجود ندارد. تشخیص قطعی این بیماری با کشت حلق یا تست سریع ترشحات حلق از نظر وجود استرپتوکوک است. تست سریع به‌طور وسیع در دسترس پزشکان در ایران نیست و کشت حلق هم در صورت اعتماد به آزمایشگاه و بیمار باید انجام شود، بنابراین تشخیص فارنژیت استرپتوکوکی در ایران معمولاً بر اساس علائم بالینی انجام می‌شود. وجود استرپتوکوک در حلق انسان و رشد آن در صورت عدم درمان و کنترل بیماری، ممکن است منجر به تب روماتیسمی شود و از این نظر، درمان آن حائز اهمیت بسیار است. سایر علل عبارت‌اند از: دیفتری باکتری گونوکوک (باکتری مولد عفونت سوزاک) ویروسی اکثر عوامل ایجاد کنندۀ فارنژیت، ویروس‌ها هستند که می‌توانند با تب و ضایعات تاولی در ناحیه حلق و دهان، خستگی، عطسه و سرفه همراه باشند. این ویروس‌ها از گروه انتروویروس‌ها می‌باشند و می‌توانند ضایعات جلدی نیز ایجاد کنند. ویروس سرخک سایر ویروس‌های درگیرکننده دستگاه تنفس مثل رینوویروس (ویروس سرماخوردگی) و کروناویروس را نباید فراموش کرد. اینها می‌توانند مشکلاتی برای گوش و شش‌ها نیز ایجاد کنند. ویروس اپشتین بار (Epstein-Barr) نیز به عنوان یکی از علایم خود باعث ایجاد فارنژیت اگزوداتیو در ناحیه حلق می‌شود. ویروس هرپس سیمپلکس تیپ I (تبخال)، در صورت ایجاد عفونت اولیه ممکن است باعث ضایعات زخمی و تاولی در داخل دهان همراه با تب و بی‌اشتهایی شود. این ضایعات ممکن است حتی به کنار لب نیز تجاوز نمایند. درمان علامتی برای درد، التهاب شدید و درمان ضد ویروس در این گونه موارد انجام می‌شود. ویروس آبله مرغان عفونت‌های شدیدتر در ناحیه فارنکس می‌تواند به صورت ژنژیویت نکروزان اولسراتیو(ضایعات زخمی شوندۀ لثه‌ها) توسط عوامل بی‌هوازی دهان باشد و فرم شدیدتر آن آنژین لودویگ به صورت سلولیت در ناحیه قسمت فکی و زیرزبانی است که با درگیری عوامل بی‌هوازی همراه بوده و نیاز به بستری و درمان با آنتی‌بیوتیک وریدی دارد. قارچی کاندیدیازیس سایر کلامیدیا انگل توکسوپلاسما علل غیرعفونی مواد شیمیایی

علل التهاب حلق و فارنژیت مزمن

وجود عفونت پایدار در اطراف حلق (مانند ورم مخاط بینی مزمن، ورم لوزه مزمن، سینوزیت مزمن، عفونت دندانی، گلودرد مزمن) تنفس دهانی (مانند بسته شدن بینی به دلیل پولیپ، تومور یا بیرون زدگی دندان به سمت لب‌ها) حساسیت مزمن (مانند سیگار زیاد، جویدن تنباکو، خوردن غذاهای تند، مصرف زیاد الکل) آلودگی محیطی (محیط پردود یا هوای کثیف شهر) هوار کشیدن (باعث صدمه به حلق و حنجره و فارنژیت مزمن می‌شود)

درمان التهاب حلق و فارنژیت

در صورتی که منبع بیماری باکتریایی یا قارچی باشد از درمان با آنتی بیوتیک‌ها یا داروهای ضدقارچ استفاده می‌کنند. در صورتی که منبع بیماری ویروسی باشد درمان بسته به نوع ویروس متفاوت است. در درمان فارنژیت مزمن باید بیماری‌ای که موجب فارنژیت شده‌است پیدا شده و درمان شود. در درمان فارنژیت دانه‌دار گاهی از لیزر برای از بین بردن دانه‌های ته حلق استفاده می‌شود. نکتۀ قابل ذکر این است که بطور کلی در درمان فارنژیت‌ها از دگزامتازون استفاده نشود. چون اکثر عوامل ویرال در اثر تزریق این دارو شدت یافته علی‌رغم بهبود آنی و ظاهری بیمار طولانی شدن عفونت و دورۀ بیماری‌زایی را به‌دنبال دارد. عموم بیماران فردای پس از تزریق دگزامتازون از بدتر شدن علائم بالینی خود شکایت دارند. اما استفاده از ضد التهاب نظیر ناپروکسن یا تولمتین یا بروفن بلامانع است. از تجویز آسپیرین در دوران اپیدمی آنفلوآنزا بعلت احتمال ایجاد سندرم ری پرهیز شود

التهاب حلق یا گلودرد استرپتوکوکى

تقریباً یک‌نفر از هر ۱۰ آمریکائى سالانه مبتلا به گلودرد استرپتوکوکى (التهاب حلق، نوعى باکترى که باعث عفونت‌هاى مختلف از جمله عفونت حلق و لوزه‌ها مى‌شود -م). مى‌شود و ۴۰ میلیون نفر از بزرگسالان در اثر این عارضهٔ زمانى به پزشک مراجعه مى‌کنند. گلودرد علل متعددى دارد که براى اکثر آنها مراجعه به پزشک ضرورى نیست.

التهاب حلق و ویروس ها

بدون اغراق صدها ویروس مى‌توانند باعث بروز آنفلوانزا یا سرماخوردگى شوند و این بیمارى‌ها اغلب با گلودرد همراه است. اگر دچار گرفتگى و آبریزش بینی، عطسه، دردهاى عمومى همراه با گلودرد شدید، احتمالاً ویروس‌ها عامل بیمارى هستند به‌ویژه اگر تب بیمار کمتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ درجه سانتى‌گراد) باشد. این عفونت‌ها بسیار مسرى هستند و اغلب تعدادى ازا عضاء خانواده یا جامعه این علائم را نشان مى‌دهند. هنگامى که دستگاه ایمنى بدن شروع به ساختن پادتن‌هاى ضد ویروس مى‌کند بیمار بهبود مى‌یابد.

التهاب حلق و باکتری ها

شایع‌ترین عفونت باکتریائى حلق در اثر گروه خاصى از باکترى‌هاى استرپتوکوک ایجاد و منجر به گلودرد استرپتوکوکى مى‌شود. این عارضه با تب، قرمزى شدید حلق، دردهاى عضلانی، و تورم غدد لنفاوى گردن همراه است. این نوع عفونت باید با آنتى‌بیوتیک‌ها درمان شود زیرا با عوارض مهم و متعددى مثل آسیب دریچه‌هاى قلبى و کلیه‌ها، التهاب لوزه، ذات‌الرّیه، التهاب سینوس، و عفونت گوش همراه است. کشت از حلق معمولاً توسط پزشک انجام مى‌شود زیرا گلودرد استرپتوکوکى همیشه در معاینهٔ تنها مشخص نمى‌شود. به‌علت ماهیت شدیداً مسرى استرپتوکوک برخى از پزشکان هنگام بروز گلودرد استرپتوکوکى در یک فرد همهٔ اعضاء خانواده را درمان مى‌کنند.

التهاب حلق و لوزه‌

لوزه‌هاى طرفى حلق و لوزهٔ سوم (بافت لنفاوى در دیوارهٔ خلفى حلق-م). توده‌هاى کوچکى از غدد لنفاوى هستد که در پشت حلق قرار گرفته‌اند. آنها باکترى‌ها و ویروس‌ها را به دام مى‌اندازند. اگر لوزه‌ها عفونى شوند، پادتن‌هائى مى‌سازند که بقیهٔ قسمت‌هاى بدن را در مقابل تهاجم بعدى محافظت مى‌کنند. با وجود این لزوم این عمل حفاظتى در حدود سن سه سالگى خاتمه مى‌یابد. از این به بعد لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم عملکرد شناخته شدهٔ اندکى دارند، و در برخى افراد مى‌توانند منبع گلودرد عودکننده باشد و حتى باعث اختلال تنفس و بلع شوند. بنابراین علائم التهاب لوزه شبیه آنفلوانزا است و شامل تب، سردرد، دردهاى عضلانی، گلودرد و لرز مى‌گردد.

التهاب لوزه و درمان

در صورت بروز التهاب لوزه پزشک احتمالاً آنتى‌بیوتیک و مسکن (مثل استامینوفن) تجویز خواهد کرد. در گذشته اغلب براى جلوگیرى از عوارض بعدى مثل عفونت‌هاى گوش، تب رماتیسمی، و التهاب لوزهٔ مکرر برداشتن لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم از طریق جراحى انجام مى‌شد. ولى در حال حاضر معتقد هستند که این‌گونه عوارض نسبتاً غیرمعمول هستند و لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم ممکن است عملکردهاى دیگرى مثل جلوگیرى از حساسیت‌ها داشته باشند. عوارض عمل جراحى (خونریزى و مرگ و میر ناشى از بیهوشی) عمل برداشتن لوزه‌ها را به موارد نسبتاً اندکى محدود کرده است. همه در مورد عمل برداشتن لوزه هنگام ایجاد اختلال در تنفس و بلع اتفاق نظر دارند. سایرین لوزه‌بردارى را هنگامى‌که کودکان دو یا سه بار دچار گلودرد استرپتوکوکى در سال در ۲ تا ۳ سال متوالى شوند، پذیرفته‌اند ولى نظرات مختلف است. هنگام بروز علائم نشانه‌هائى مثل گلودردهاى عودکننده، عفونت‌هاى عودکنندهٔ گوش، تنفس دهانی، خرخر کردن، و اختلال در خواب براى کسب رهنمودهاى لازم به پزشک مراجعه کنید.

التهاب حلق و لوزه در کودکان

در کودکان سالم و طبیعی، لوزه ها تا سنین 7 تا 9 سالگی به تدریج بزرگ می شوند و پس از آن رفته رفته کوچک می گردند. التهاب لوزه اغلب در کودکان تا سن 8 سالگی همراه با التهاب حلق بروز می کند. هر دو این التهاب ها از عفونت ویروسی یا میکروبی از جمله مونونوکلئوز عفونی ناشی می شوند. التهاب حلق اغلب به صورت جزیی از سرماخوردگی روی می دهد و شایع ترین علت گلو درد می باشد. لوزه ها در دو طرف پشت حلق جای دارند و مانع از ورود باکتری های مهاجم از گلو به بدن می شوند و آن ها را به دام انداخته و از بین می برند. این وظیفه لوزه ها موجب می شود که خود لوزه ها متورم و عفونی شوند.التهاب حلق و التهاب لوزه علایم مشابهی دارند، با این تفاوت که علایم التهاب لوزه معمولا شدیدتر می باشند. نشانه های این بیماری عبارتند از: درد و التهاب حلق تب ناراحتی هنگام بلع در حدی که کودک خردسال ممکن است از غذا خوردن امتناع ورزد. بزرگ و دردناک شدن غدد گردن گوش درد در التهاب لوزه، قرمز شدن و تورم لوزه ها و گاهی رگه های زرد یا سفید عفونت بر روی آن ها دیده می شود. به ندرت ممکن است دور لوزه آبسه کند که در این صورت موجب تب بالا و افزایش اشکال در بلع می شود.

درمان التهاب حلق و لوزه در کودکان

پزشک پس از معاینه کودک در صورتی که احتمال عفونت میکروبی بدهد، آنتی بیوتیک تجویز می نماید. برای اطمینان از تشخیص ممکن است نمونه ای از مخاط گلو به آزمایشگاه ارسال شود. عمل جراحی لوزه ها تنها در سه مورد عفونت استرپتوکوکی مکرر و شدید لوزه ها، انسداد خیلی شدید به علت بزرگی لوزه ها و آدنوئید و آبسه لوزه ها حایز اهمیت است. در غیر از این موارد عمل جراحی و خارج کردن لوزه ها به هیچ وجه ضروری نیست. بر خلاف تصور عامه هرگز عمل جراحی بر لوزه ها در رفع مشکلات تغذیه ای کودک، لکنت زبان و عصبانیت او لزومی ندارد. می توانید به کودک شربت یا قطره استامینوفن جهت تسکین درد گلو بدهید و همچنین مایعات فراوان بنوشانید. علایم ظرف سه روز از بین می روند و در این مدت بیماری مسری است و کودک بیمار باید از کودکان دیگر دور نگه داشته شود.

همه چیز درباره التهاب حلق و فارنژیت

فارنژیت در اصطلاح پزشکی عفونت یا التهاب در پشت حلق (گلو) است که باعث ناراحتی ، درد گلو می شود. فارنژیت حاد در عرض سه تا هفت روز درمان می شود، در حالی که اگر مزمن باشد بیشتر از چند هفته طول میکشد عوامل خطر برای این عفونت عبارتند از سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، تماس نزدیک با فرد مبتلا به گلو درد ، سیگار کشیدن، عفونت های سینوسی مکرر، آلرژی و هوای خشک. گلو درد شایعترین علامت است و می تواند خفیف یا شدید باشد. دیگر علائم فارنژیت بستگی به چگونگی التهاب گلو دارد که عبارتند از: گلودرد ، خارش، سرفه، عطسه، آبریزش بینی، تب، سردرد، درد مفاصل، درد عضلانی، بثورات بر روی پوست، تورم غدد لنفاوی در گردن، خستگی، مشکل در بلع و از دست دادن اشتها. در موارد نادر، گلودرد ناشی از یک عفونت باکتریایی می تواند به ورم لوزه، عفونت گوش، عفونت سینوس، آبسه گلو و آبسه لوزه پشت منجر شود. دراکثر موارد فارنژیت در عرض یک هفته بدون دارو خود به خود بهتر می شود. برخی از داروهای خانگی ساده می تواند به کاهش این بیماری و از بین بردن عفونت کمک کند

التهاب گلو و عسل

عسل درمان سنتی برای التهاب گلو است. مطالعات تایید کرده اند که عسل برای عفونت های تنفسی فوقانی در مقایسه با داروهای دیگر بهتر کار می کند. با توجه به ضد ویروس، ضد باکتری و ضد قارچ بودن خواص آن، حتی با عفونت مبارزه کرده وسریع درمان میکند مقدار مساوی از عسل و سرکه سیب را مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط هر چهار ساعت برای تسکین درد مفید است روش دیگر، مخلوط یک قاشق چای خوری از عسل را در یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. اضافه کردن نصف عدد آب لیموی تازه در طول روز جرعه جرعه از آن را بنوشید

التهاب گلو و زردچوبه

یکی دیگر از درمان عالی برای گلودرد زردچوبه است ، که دارای خواص ضد عفونی کننده و ضد التهاب قدرتمند است. در یک فنجان آب گرم نصف قاشق زردچوبه نصف قاشق چای خوری نمک ریخته. هر روز چند بار غرغره کنید همچنین می توانید نصف قاشق چای خوری زردچوبه و کمی پودر فلفل سیاه و سفید را در یک لیوان شیر گرم مخلوط کنید. جرعه ای از آن را به آرامی بنوشید. این نوشیدنی یک یا دو بار در روز برای بهبود سریع توصیه می شود

التهاب گلو و سیر

سیر با توجه به ضد التهابی، ضد ویروسی، ضد باکتری و ضد قارچ بودن ، یکی دیگر از درمان بسیار عالی برای گلودرد است. آلیسین ماده فعال موجود درآن به ویژه در مبارزه با میکروب بسیار عالی است. اضافه کردن چند قطره از روغن سیر به یک چهارم فنجان آب گرم . غرغره دو تا سه بار درروز به مدت چند روز توصیه می شود روش دیگر، اضافه کردن یک قاشق چای خوری سیر رنده شده، یک چهارم قاشق چای خوری دارچین و مقدار کمی از فلفل هندی به یک فنجان آب جوش. دو دقیقه بماند سپس دو بار در روز تا زمانی که حالتان خوب شده است این چای گیاهی را بنوشید شما همچنین می توانید سیر تازه را پوست بکنید، به قطعات کوچک خرد کنید بین دندان هایتان قرار دهید تا آلیسین آن آزاد شود. این کار را چند بار در روز انجام دهید بهبود میابید

بیشتر بخوانید : درد یک طرف گلو ♥ التهاب گلو ♥ گلودرد ♥ التهاب حنجره ♥ درد حلق

التهاب حنجره

التهاب حنجره

التهاب حنجره ,التهاب حنجره در جدول,التهاب حنجره درحل جدول,التهاب حنجره (لارنژیت) چیست؟,التهاب حنجره درمان,التهاب حنجره مزمن,التهاب حنجره چیست

توضیحاتی در مورد التهاب حنجره

ملتهب شدن حنجره‌ که به سبب فشار آمدن به تارهای صوتی به وجود می‌آید با عنوان التهاب حنجره (لارنژیت) شناخته می‌شود. این بیماری معمولا به مدت چند هفته طول می‌کشد و می‌تواند کوتاه مدت یا حتی مزمن باشد. و اما نه! التهاب حنجره (لارنژیت) گلودرد نیست. شما در صورتی لارنژیت دارید که صدای‌تان را در نتیجه‌ی التهاب حنجره و تارهای صوتی از دست داده باشید. در اکثر موارد التهاب حنجره (لارنژیت) از نتایج استفاده‌ی نادرست از صدا یا خستگی بیش از حد تارهای صوتی یا یک عفونت تنفسی فوقانی است. در بعضی از موارد التهاب حنجره (لارنژیت) ممکن است نتیجه‌ی سیگار کشیدن بیش از اندازه نیز باشد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب حنجره صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

التهاب حنجره چیست

لارنژیت (انگلیسی: Laryngitis)، به التهاب حنجره گفته می‌شود. لارنژیت می‌تواند موجب بدصدایی یا از دست دادن موقتی صدا به دلیل تحریک تارهای صوتی شود. اگر لارنژیت کمتر از ۳ هفته طول بکشد، لارنژیت حاد نامیده می‌شود و اگر بیشتر از ۳ هفته طول یکشد به آن لارنژیت مزمن می‌گویند. لارنژیت مزمن معمولاً در میان‌سالی رخ می‌دهد و در مردان شایع‌تر از زنان است.

التهاب حنجره یا لارنژیت

لارنژیت می‌تواند به دلایل عفونی یا غیر عفونی رخ داده باشد: عوامل غیر عفونی بازگشت اسید معده به مری آلرژی سرفه‌های بیش از حد، استعمال دخانیات و مصرف الکل التهاب ناشی از استفاده بیش از حد از تارهای صوتی استفادهٔ طولانی‌مدت از کورتیکواستروییدهای استنشاقی برای درمان آسم سوختگی‌های حرارتی یا شیمیایی ترومای حنجره، مخصوصاً پیامدهای ناشی از لوله‌گذاری نای عوامل عفونی لارنژیت ویروسی می‌تواند به‌وسیلهٔ عواملی چون ویروس سرماخوردگی، ارتومیکسوویریده، ویروس‌های پاراآنفلوآنزا، آدنوویروسها، ویروس کرونا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی به وجود آید. لارنژیت باکتریایی، می‌تواند به‌وسیلهٔ این عوامل به وجود آمده باشد: استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک پنومونیه، باکتری دیفتری، موراکسلا کاتارالیس، باسیل آنفلوآنزا، باسیلوس آنتراسیس و باکتری سل. عفونت‌هایی که به‌وسیلهٔ باکتری رخ می‌دهند معمولاً ناشی از عفونت‌های ویروسی قبلی هستند. لارنژیت‌های عفونی که توسط قارچ‌هایی نظیر کاندیدا و کریپتوکوکوس به وجود آمده‌اند. لارنژیت گاهی ممکن است به سینه‌پهلو منجر شود.

التهاب حنجره و دود سیگار

دود سیگار و سایر دخانیات باعث تحریک لارنژیت می‌شود و روند بهبودی و ترمیم این بیماری را نیز مختل می‌کند. دود سیگار موجب متورم و پرخون شدن مخاط حنجره می‌شود و در نتیجه کیفیت صدا نیز تغییر می‌کند

علائم التهاب حنجره

بد صدایی یا بی صدایی خشکی، سوزش و درد گلو سرفه که هم عامل لارنژیت و هم از نشانه‌های آن است. دشواری در بلع احساس تورم در حنجره نشانه‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا، مانند سرفه تورم غدد لنفاوی در گلو، قفسهٔ سینه، یا صورت تب خلط خونی تنگی نفس، به‌ویژه در کودکان افزایش بزاق دهان . در مراحل اولیه اریتما (سرخ‌شدگی پوست) و تورم در دریچهٔ نای، چین آری اپیگلوتیک، غضروف آریتنوئید و چین‌های وستیبولار مشاهده می‌شود. در مراحل بعدی تارهای صوتی و بخش‌های سابگلوتیک پایین گلو نیز درگیر می‌شوند. ترشحات چسبنده‌ای بین تارها و منطقهٔ آریتنوئیدی وجود دارند. گاهی و به‌ویژه در زمانی که از تارهای صوتی، بیش از حد کار کشیده شده باشد، خونریزی‌های زیرمخاطی دیده می‌شوند. 

التهاب حنجره و درمان

استراحت دادن به صدا و تارهای صوتی در درمان لارنژیت مهم است. استنشاق بخور روغن کاج یا اوکالیپتوس به نرم شدن ترشحات کمک می‌کند. برای کاهش سرفه‌ها، شربت‌های سینه و مسکن‌های سرفه تجویز می‌شود. برای حنجره‌ای که به‌شدت ملتهب شده است، یک مرطوب‌کنندهٔ هوا یا دستگاه بخور برای مرطوب کردن هوایی که توسط بیمار تنفس می‌شود، توصیه می‌شود. چنانچه عامل لارنژیت، بازگشت اسید معده به مری باشد، یک مهار کنندهٔ H2 (مانند رانیتیدین یا مهارکننده‌های پروتون پمپ مانند امپرازول به‌منظور کاهش ترشحات اسید معده تجویز می‌شود. اگر لارنژیت بر اثر سوختگی حرارتی یا شیمیایی به وجود آمده باشد، برای درمان آن از داروهای استروئیدی استفاده می‌شود. در التهاب حنجرهٔ ویروسی، نوشیدن مایعات کافی، مفید و مؤثر است. اگر عامل لارنژیت، عفونت باکتریایی یا قارچی باشد، برای درمان آن از آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضد قارچ استفاده می‌شود. در باقی موارد، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها تأثیری ندارد. چنانچه بدصدایی یا از دست دادن صدای بیمار، به‌دلیل وجود گره در تارهای صوتی باشد، پزشکان معمولاً عمل جراحی یا گفتاردرمانی را پیشنهاد می‌کنند.

التهاب حنجره و دارچین

در اکثر موارد لارنژیت یا التهاب حنجره فقط یک اذیت شدن ساده نیست بلکه دردناک هم هست. دارچین برای خلاص شدن طبیعی از دست لارنژیت یا التهاب حنجره به عنوان یک درمان خانگی کارآمد عمل می‌کند. این داروی گیاهی خواص ضد عفونی، ضد التهاب و ضد باکتری دارد، و درد گلوی‌تان را خیلی سریع فرو می‌نشاند. چطور آن را مصرف کنیم؟ یک قاشق چایخوری پودر دارچین را با سه قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید. این مخلوط را به مدت ۱۰ دقیقه در آب بجوشانید و آن را سه بار در روز مصرف کنید.

التهاب حنجره و سیر

سیر یک خلط‌آور طبیعی و بهترین داروی لارنژیتی است که می‌توانید پیدا کنید. این ماده‌ی خوراکی خواص ضد میکروبی هم دارد که تقریبا بلافاصله باکتری‌ها و ویروس‌هایی را که عموما علت اصلی لارنژیت هستند می‌کشد و از بین می‌برد. چطور آن را مصرف کنیم؟: چند حبه سیر و عسل را در یک کاسه بسابید. از آن خمیر درست کنید. حداقل چهار بار در روز یک قاشق چایخوری از این مخلوط را با آب مصرف کنید. به جای آن می‌توانید 4 حبه سیر را خرد کنید. یک قاشق چایخوری روغن حیوانی را حرارت بدهید، و سیر را به مدت یک دقیقه در آن بپزید. برای طعم دادن به آن نمک اضافه کنید و این مخلوط را دو بار در روز بنوشید.

التهاب حنجره و شربت پیاز

اگر به دنبال یک درمان قوی برای معالجه‌ی لارنژیت یا التهاب حنجره هستید، لازم نیست به جایی خیلی دورتر از کابینت آشپزخانه‌تان نگاه بیندازید! تمام آنچه برای درمان یک مورد حاد التهاب حنجره(لارنژیت) نیاز دارید دو تا پیاز است. خواص ضدعفونی موجود در پیاز، باکتری‌ها و میکروب‌هایی را که باعث سرماخوردگی می‌شوند از بین می‌برد و از این طریق از میزان خشونت صدا کم می‌کند. چطور آن را مصرف کنیم؟: مقداری پیاز را خرد کنید و آن را در پنج لیوان آب بجوشانید. در یک لیوان آب ولرم، دو تا چهار قاشق چایخوری از این شربت را با یک قاشق چایخوری عسل و چند قطره آب لیموی تازه مخلوط کنید. این ماده‌ی نیروبخش را دو بار در روز مصرف کنید.

التهاب حنجره و آبلیمو

هیچ درمانی برای لارنژیت یا التهاب حنجره بهتر از آب لیمو نیست. در حالی که ممکن است بعضی‌ها اعتقاد داشته باشند آب این میوه‌ی کوچک درد گلو را تشدید خواهد کرد، قضیه کاملا برعکس است. آب لیمو در واقع یک درمان طبیعی فوق‌العاده برای لارنژیت یا التهاب حنجره است. ماهیتی اسیدی دارد و از این رو باکتری‌ها و ویروس‌هایی را که باعث این بیماری می‌شوند از بین می‌برد. این ماده مخاط را از خشکی در می‌آورد و تولید بزاق دهان را افزایش می‌دهد، در نتیجه به خیس نگه داشتن گلو کمک می‌کند. چطور آن را مصرف کنیم؟: آب لیمو را در یک لیوان آب گرم بریزید، و یک و نیم قاشق چایخوری نمک دریا به آن اضافه کنید. دوبار در روز این محلول را غرغره کنید.

التهاب حنجره و عسل

عسل در مبارزه با آکنه، بهبود وضع خواب، و حتی کاهش آلرژی فوق‌العاده عمل می‌کند. ظاهرا، از این جزء اصلی آشپزخانه می‌توان برای درمان خانگی لارنژیت یا التهاب حنجره استفاده کرد. از این درمان می‌توان همزمان با اکثر درمان‌های فوق‌الذکر، یا به تنهایی، استفاده کرد. در کنار داشتن خواص ضد باکتری، عسل با عفونت مبارزه می‌کند، و التهاب و درد گلو را کاهش می‌دهد. همچنین انسداد مخاط ناحیه‌ی گلو را برطرف می‌کند. چطور آن را مصرف کنیم؟: چهار بار در روز و در فواصل مناسب یک قاشق عسل مصرف کنید. می‌توانید برای تسریع بهبود کمی آب لیمو به آن اضافه کنید.

التهاب حنجره و غرغره‌ی آب نمک گرم

غرغره‌ی آب نمک گرم کمک می‌کند به طور طبیعی از دست لارنژیت یا التهاب حنجره خلاص شوید. غرغره کردن با آب نمک گرم به کشتن باکتری‌ها و بهبود تارهای صوتی ملتهب، تورم و درد کمک می‌کند. چطور آن را مصرف کنیم؟: یک دوم قاشق چایخوری نمک دریا یا نمک سفره را در یک لیوان آب ولرم مخلوط و از آن حداقل ۴-۵ بار در روز استفاده کنید. هنگام غرغره، سعی کنید بدون قورت دادن مخلوط، نمک را تا آنجا که ممکن است درون گلویتان پایین بفرستید. بعد از غرغره کردن به مدت نیم ساعت چیزی نخورید یا ننوشید.

التهاب حنجره و میخک

میخک دیگر درمان خانگی لارنژیت یا التهاب حنجره است. میخک خاصیت ضدعفونی، ضدالتهابی، و تسکین دهنده دارد که می‌توان نه تنها برای درمان دندان درد، بلکه برای درمان گلو درد نیز از آن استفاده کرد. این گیاه همچنین سرشار از آنتی اکسیدان است که به درمان لارنژیت یا التهاب حنجره کمک می‌کند. میخک گرمایی را که هنگام التهاب حنجره(لارنژیت) برای درمان گلودرد ضروری است تامین می‌کند. چطور آن را مصرف کنیم؟: یک قاشق چایخوری عسل و چهار قطره روغن میخک را به درستی مخلوط کنید. برای گرفتن نتایج فوری، این مخلوط را سه بار در روز مصرف کنید.

التهاب حنجره و اوکالیپتوس

اکنون چند دهه است که از اوکالیپتوس برای درمان علائم سرماخوردگی و سرفه استفاده می‌شود. گفته می‌شود که این ماده به طور طبیعی التهاب و درد گلو را تسکین می‌دهد و برطرف می‌کند. رایحه‌ی تازه‌ی آن به نوبه‌ی خود می‌تواند به برطرف کردن کیپ شدگی بینی کمک کند و درد گلو را کاملا تسکین بدهد. چطور آن را مصرف کنیم؟: موقع دم کردن یک لیوان چای از برگ‌های تازه‌ی اوکالیپتوس استفاده کنید. برای درمان طبیعی لارنژیت یا التهاب حنجره در روز چند لیوان از آن بنوشید. همچنین می‌توانید شربت ضد سرفه یا قرص‌های مکیدنی اوکالیپتوس مصرف یا از بخار آن استنشاق کنید. هشدار- از روغن اوکالیپتوس به صورت خوراکی استفاده نکنید، چون ممکن است سمی باشد.

التهاب حنجره و زنجبیل

زنجبیل دارای خواص ضد میکروبی نیز است و کمک‌تان می‌کند تا از شر عفونت‌های ویروسی و باکتریایی خلاص شوید. این ریشه‌ی خوراکی همچنین حنجره و گلو را تسکین می‌دهد، و در نتیجه باعث کاهش درد و التهاب می‌شود. – ۲ قاشق چایخوری زنجبیل رنده شده را در ۲ فنجان آب بجوشانید. اجازه بدهید آن‌قدر بجوشد تا مقدار آب به ۵۰٪ کاهش بیابد. محلول حاصل را صاف کنید و دو قاشق چایخوری عسل به آن اضافه کنید. – تکه‌های کوچک ریشه‌ی زنجبیل در آب به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه بجوشانید. سپس آن را صاف کنید. شما می‌توانید لیمو و عسل به آن اضافه کنید. اجازه دهید این نوشیدنی خنک شود و آن را چند بار در روز مصرف کنید. – شما می‌توانید زنجبیل را به چای‌تان نیز اضافه کنید.

التهاب حنجره و ریشه‌ ی شیرین بیان

ریشه‌ی شیرین بیان را به قطعات کوچک خرد کنید و سپس آنها را در آب بجوشانید. شما می‌توانید این آب را پس از آن‌که ولرم شد، برای غرغره کردن استفاده کنید. – با استفاده از این ریشه چای آماده کنید و آن را دو تا سه بار در روز مصرف کنید. – یک تکه ریشه‌ی شیرین بیان را برای کاهش ولعی که برای سیگار کشیدن دارید، بمکید. این گیاه دارای خواص ضد التهابی است. از این رو، التهاب حنجره را نیز درمان می‌کند. توجه داشته باشید که بیماران مبتلا به فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های کبدی، زنان باردار یا شیرده و کسانی که داروهای رقیق‌کننده‌ی خون مثل آسپرین، و وارفارین (کومادین) مصرف می‌کنند، نباید به هیچ وجه گیاه شیرین بیان را استفاده کنند.

التهاب حنجره و بخار

مقداری آب را در یک قابلمه به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بجوشانید. ظرف را روی یک سطح صاف و مطمئن بگذارید. سرتان را با یک حوله پوشش دهید. روی ظرف آب جوش خم شوید و به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه نفس بکشید و نفس‌تان را بیرون بدهید. هم از طریق دهان و هم از طریق بینی تنفس کنید، چرا که این کار انسداد گلو و بینی‌تان را رفع خواهد کرد. فاصله‌ی مناسب بین صورت‌تان و گلدان را حفظ کنید. این کار را هر روز تکرار کنید تا زمانی که تسکین بیابید. بخار آب گلو و همین طور دستگاه تنفسی‌تان را نرم می‌کند. – به منظور ارتقاء اثر بخار گرفتن، می‌توانید چند قطره روغن اوکالیپتوس، برگ نعناع تازه، یا پودر میخک تازه به آب جوش اضافه کنید. – حمام آب داغ نیز به شما گرمای مورد نیازتان را می‌دهد.

بیشتر بخوانید : درد حنجره ♥ درد حلق ♥ عفونت گلو ♥ سوزش گلو ♥ آبسه گلو

التهاب چشم

التهاب چشم

التهاب چشم ,التهاب چشم نوزاد,التهاب چشم چیست؟,التهاب چشمی چیست,التهاب چشم کودک,التهاب چشم در کودکان,التهاب چشم کودکان,التهاب چشم گربه,التهاب چشم سگ

توضیحاتی در مورد التهاب چشم

قرمزی چشم یا التهاب ملتحمه، التهاب و عفونت پرده شفافی است که زیر پلک ها و قسمتهایی از کره چشم را پوشانیده است. علل قرمزی چشم معمولاً عفونتهای ویروسی یا باکتریایی است و یا می تواند حساسیتی بوده و در نوزادن می تواند ثانویه به عدم ایجاد سوراخ مجاری اشکی بطور کامل باشد. این بیماری ممکن است منجر به بروز احساس وجود خارجی در یک یا هر دو چشم شده ، به گونه ای که خود فرد احساس می کند قادر به بیرون آوردن جسم خارجی نیست، زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد. سفیدی چشم نیز به نظر قرمز آمده و فرد منظره ای را می بیند که قبلاً در چشم وجود نداشته است. وجود التهاب سبب می شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می شود که سفیدی چشم به نظر قرمز رسد. قرمزی چشم اصطلاحی است که معمولاً برای بیان وجود التهاب ملتحمه به کار می رود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب چشم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

عفونت چشم

عفونت چشم انواع مختلفی دارد، از جمله: ورم ملتحمه یا چشم صورتی این عفونت باعث قرمزی چشم و ایجاد خارش می‌شود. معمولا علت ویروسی دارد، اما ممکن است گاهی‌ اوقات منشأ آن باکتری یا واکنش آلرژیک نیز باشد. گل‌ مژه یا Hordeolum (عفونت غدد پلک) این عفونت ناشی از باکتری‌های استافلاکوک است که در سطح پوست زندگی می‌کنند و به تشکیل توده‌ی قرمز بر روی پلک یا نزدیک خط مژه‌ها منجر می‌شود و با خارش یا درد همراه است. بلفاریت (Blepharitis) زمانی اتفاق می‌افتد که غدد کوچک چربی در نزدیکی خط مژه‌ها مسدود و در نتیجه پلک‌ها عفونی می‌شوند. این عفونت باعث خارش و سوزش شدید می‌شود. همچنین ممکن است باعث آب‌ریزش چشم شود و این احساس را به‌وجود بیاورد که چیزی داخل چشم‌ها رفته است. سلولیت مجاری در این عفونتِ باکتریایی، بافت اطراف چشم آلوده می‌شود. این عفونت می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است به مشکلات دائمی تبدیل شود. کراتیت (Keratitis) این نوع عفونت که منشأ باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی دارد عمدتا ناشی از حضور یک عضو خارجی در چشم است که باعث وارد آمدن آسیب به قرنیه می‌شود. داکریوسیستیت (Dacryocystitis) این عفونت در مجاری اشک بروز می‌کند.

علل بروز عفونت و التهاب چشم

سیستم ایمنی ضعیف، زخم، جراحی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر، عدم رعایت بهداشت و در تماس نزدیک قرار گرفتن با افرادی که عفونت چشم دارند، می‌تواند منجر به انواع عفونت چشمی شود. عوارض معمولِ عفونت چشم عبارتند از: آب‌ریزش بیش‌از‌حد چشم، قرمزی، متورم شدن پلک‌ها، درد، خارش، حس کردن شن و ماسه در چشم‌ها، خروج مایع زرد رنگ از چشم یا پوسته‌پوسته شدن اطراف چشم. این علائم بسته به میزان و نوع عفونت ممکن است خفیف یا بسیار شدید باشند. گرچه عفونت چشم معمولا باعث ایجاد مشکلات دائمی نمی‌شود و به‌ندرت علامت خطر جدی برای سلامت چشم‌هاست، اما می‌تواند خیلی آزاردهنده باشد. با این حال بهتر است توسط پزشک بررسی شود تا از بروز هرگونه وضعیت جدی‌ای که ممکن است در صورت عدم درمان باعث آسیب به شبکیه، رگ‌های خونی یا عصب‌های بینایی چشم ‌شود جلوگیری کند. در عین حال می‌توانید با کمک روش‌های خانگی آسان، ارزان و مؤثر از اثرات عفونت بکاهید و روند بهبودی را سریع‌تر کنید.

درمان عفونت و التهاب چشم

۱. کمپرس آب گرم این روش یکی از مؤثرترین راه‌های درمان گل‌مژه یا ورم ملتحمه است. گرما باعث افزایش گردش خون در ناحیه، کاهش درد و تورم، جلوگیری از پیشرفت عفونت و بهبودی می‌شود. ۱. یک حوله یا پارچه‌ی تمیز و بدون پرز را در آب گرم خیس کنید و آب اضافی آن را بگیرید. ۲. پارچه‌ی گرم و مرطوب را به‌مدت ۵ دقیقه بر روی پلک‌های بسته‌ی خود نگه دارید. ۳. چند بار این کار را تکرار کنید. ۴. با استفاده از یک پارچه‌ی تمیز، هرگونه ترشح یا مخاط عفونی را از روی پلک‌ها یا مژه‌ها بردارید. ۵. چند بار در روز این کار را انجام بدهید تا بهتر شوید. نکته: اگر هر دو چشم دچار عفونت شده باشند، برای هر چشم از پارچه‌ی گرم جداگانه استفاده کنید. ۲. گل‌خوش (Eyebright) گل‌خوش (نام علمی: Euphrasia)، یکی از درمان‌های گیاهی مؤثر برای عفونت‌های چشمی، به‌خصوص ورم ملتحمه یا چشم صورتی است. قدرت چرک‌خشک‌کنی گل‌خوش، روند بهبود را سریع‌تر و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کند. یافته‌های مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۷ در مجله‌ی Alternative and Complementary Medicine منتشر شد، نشان می‌دهد که قطره‌ی چشم تک‌دُزِ گل‌خوش، در درمان ورم ملتحمه بسیار مؤثر است. یک قاشق چایی‌خوری گل‌خوش را به‌مدت ۱۰ دقیقه در یک لیوان آب بجوشانید. اجازه بدهید خنک شود، سپس با استفاده از یک پارچه‌ی نازک آن را صاف کنید. چند بار در روز از این محلول برای شست‌و‌شوی چشم استفاده کنید؛ همچنین می‌توانید از قطره‌ی چشم هموپاتی ۱۰٪ گل‌خوش نیز استفاده کنید تا از سوزش یا التهاب چشم خلاص شوید. روزی چند بار، در هر چشم یک قطره بچکانید تا زمانی که عفونت کاملا از بین برود.می‌توانید با یک محلول سالین خانگی، از عفونت چشم خلاص شوید. شست‌وشو با محلول نمکی، التهاب و خارش چشم‌ها را از بین می‌برد. محلول نمکی، ترشحات عفونی چشم‌ها را پاک و عفونت را کنترل می‌کند و به این‌ترتیب مانع از گسترش عفونت می‌شود. ۱. یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب مخلوط کنید. ۲. محلول را بجوشانید و صبر کنید تا کاملا خنک شود. ۳. از آن برای پاک کردن چشم‌ها استفاده کنید. ۴. این درمان خانگی را روزی چند بار انجام بدهید. نکته: در صورت امکان از آب مقطر استفاده کنید چون آب شیر ممکن است حاوی مواد شیمیایی و ناخالصی باشد. ۴. نقره کلوئیدی نقره کلوئیدی نیز می‌تواند سوزش و خارش چشم ناشی از عفونت‌های ویروسی و باکتریایی را کاهش بدهد. این محلول شامل ذرات کوچک نقره در آب است که وقتی به‌صورت قطره‌ی چشم استفاده شود، سلول‌های آلوده را به وسیله‌ی الکترومغناطیس جذب می‌کند. سلول‌های آلوده، سپس به جریان خون فرستاده می‌شوند تا از بین بروند. در هر چشم ۲ قطره نقره کلوئیدی بریزید و پلک بزنید. از این محلول دو بار در روز استفاده کنید تا زمانی که عفونت به‌طور کامل از بین برود. همچنین می‌توانید پماد نقره کلوئیدی را بدون نسخه خریداری و برای جلوگیری از خارش، آن را در اطراف چشم‌ها استفاده کنید. ۵. عسل عسل دارای خواص ضدباکتریایی است و می‌تواند باکتری‌های مضری را که باعث عفونت شده‌اند، از بین ببرد. نتایح مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ در ژورنال Cornea منتشر شد نیز اثر ضدباکتریایی عسل بر فلور هوازی چشمی در کمبود اشک و بیماری غدد میبومی را تأیید می‌کند. برای رسیدن به نتایج بهتر از عسل مانوکا (manuka) یا عسل طبیعی و ارگانیک استفاده کنید. نسبت مساوی عسل و آب مقطر را کاملا با هم مخلوط کنید. با استفاده از یک توپ پنبه‌ای تمیز محلول را روی چشم‌ها بزنید. از این روش ۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا علائم عفونت از بین بروند. همچنین می‌توانید یک قطره عسل را مستقیما داخل چشم‌ها بریزید. عسل به کمک اشک طبیعی، هرگونه آلودگی را از چشم‌ها خارج می‌کند. ۲ تا ۳ بار در روز این‌ کار را تکرار کنید. ۶. چای سبز چای سبز غنی از اسید تانیک است که می‌تواند عفونت را در نطفه خفه کند. چای سبز از خارش چشم‌ها جلوگیری می‌کند و پف زیر چشم را کاهش می‌دهد. همچنین حاوی انواع مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌ است که به سلامت کلی چشم‌ها کمک می‌کند. ۱. دو عدد چای سبز کیسه‌ای ‌را به‌مدت چند ثانیه در آب گرم خیس کنید. ۲. کیسه‌ها را از آب خارج کنید و آب اضافی را بگیرید، سپس هم لیوان چای و هم کیسه‌های چای را در یخچال قرار بدهید تا سرد شوند. ۳. ابتدا با استفاده از چای سرد چشمان‌تان را شست‌و‌شو بدهید. ۴. سپس کیسه‌های چای سرد و مرطوب را به‌مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی چشم‌های بسته‌ی خود قرار بدهید. ۵. این‌ کار را سه بار در روز تکرار کنید تا زمانی که علائم عفونت از بین بروند. به‌جای چای سبز کیسه‌ای می‌توانید از چای سیاه کیسه‌ای نیز استفاده کنید.

التهاب چشم و بابونه

بابونه به دلیل خواص ضدسوزشی، ضدالتهابی و ضدمیکروبی‌اش برای درمان ورم ملتحمه بسیار مؤثر است. خاصیت آرام‌بخشی و تقویت‌کنندگی آن باعث کاهش قرمزی، سوزش و پف زیر چشم می‌شود. یک قاشق چای‌خوری گل بابونه‌ی خشک را در یک لیوان آب جوش تصفیه‌شده بریزید. روی لیوان را بپوشانید و اجازه بدهید به‌مدت ۵ دقیقه بماند. آن را صاف کنید و بگذارید تا در دمای اتاق خنک شود. در طی روز هر چند ساعت یک‌بار، از این محلول برای پاک کردن داخل و بیرون چشم‌ها استفاده کنید. همچنین می‌توانید کیسه‌های چای بابونه را در داخل یخچال قرار بدهید و آنها را به‌مدت کمتر از ۱۰ دقیقه روی پلک‌های بسته خود بگذارید تا تورم چشم‌ها را کاهش بدهد. این درمان را چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب چشم و سرکه‌ سیب

سرکه‌ سیب در درمان چشم صورتی معجزه می‌کند. اسید مالیک موجود در سرکه‌ سیب غیرپاستوریزه مانند یک عامل ضدمیکروبی عمل می‌کند که در درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر است. سرکه سیب حتی ترشحات و مایعات عفونی را از بین می‌برد و به این‌ترتیب روند معالجه را بهبود می‌بخشد. ۱. یک قاشق چای‌خوری سرکه سیب خام تصفیه‌نشده را در یک لیوان آب تصفیه‌شده مخلوط کنید. ۲. یک گلوله‌ی پنبه‌ای را در این محلول خیس کنید. ۳. با استفاده از آن، بخش‌های آلوده‌ی خارجی چشم را شست‌و‌شو بدهید. ۴. این‌ کار را هر چند ساعت یک‌بار در روز تکرار کنید.

التهاب چشم و شیر مادر

این روش برای از بین بردن چشم صورتی، به‌ویژه در نوزادان بسیار مؤثر و ایمن است. شیر مادر حاوی آنتی‌بادی‌های خاص به‌ویژه ایمونوگلوبولین E است که مانع از اتصال باکتری‌های عفونی به سطح مخاطی چشم می‌شوند. به این‌ترتیب رشد باکتری‌ها را محدود و به بهبود سریع عفونت کمک می‌کند. ۱. مقدار کمی از شیر مادر را داخل یک ظرف بریزید. ۲. با استفاده از یک قطره‌چکان تمیز، ۲ یا ۳ قطره از شیر مادر را داخل چشم‌های عفونی بریزید. ۳. هر دو ساعت یک‌بار یا هر زمانی که نیاز بود، مجددا این کار را تکرار کنید. شیر مادر در درمان عفونت گوش نوزادان نیز مؤثر است.

نکاتی در مورد التهاب چشم

روزی چند بار داخل چشمان‌تان آب سرد بریزید تا تقویت شوند؛ با استفاده از قطره‌های بدون نسخه می‌توانید علائم مربوط به عفونت را از بین ببرید؛ حداقل دو بار در روز چشم خود را با گلاب خالص شست‌و‌شو بدهید. همچنین می‌توانید برای خلاص شدن از خارش چشم، از گلاب به‌عنوان قطره‌ی چشم استفاده کنید؛ مقدار کمی از شامپو بچه را با آب رقیق کنید و به کمک آن ترشحات و آلودگی‌های سطح چشم را از بین ببرید؛ در طول مدتی که چشم‌ها درگیر عفونت هستند، از لنزهای تماسی استفاده نکنید؛ اگر دست‌هایتان را نشسته‌اید، به چشم‌هایتان دست نزنید؛ برای جلوگیری از گسترش عفونت، حوله یا ملافه‌هایتان را به کسی ندهید؛ وقتی عفونت چشم دارید، چشم‌ها را آرایش نکنید، از لوازم آرایش دیگران استفاده نکنید و لوازم آرایش خودتان را هم به دیگران ندهید؛ ضدعفونی‌کننده‌های‌ دست، پاک‌کننده‌ها و اسپری‌های ضدعفونی را دم‌دست نگه دارید و از آنها استفاده کنید؛ اگر عفونت چشم‌تان ظرف چند روز بهتر نشد، به پزشک مراجعه کنید.

آماس ملتحمه چشم

آماس ملتحمه چشم یا سرخ‌چشمی در واقع به سرخی و تورم ملتحمه چشم گفته می‌شود؛ یعنی غشای مخاطی که پلک و سطح چشم را می‌پوشاند. این لایه چشمی معمولا پاک و تمیز است. اگر هر نوع حساسیت و یا عفونتی رخ بدهد، این لایه یا جدار قرمز و متورم خواهد شد. ورم ملتحمه چشم بسیار شایع بوده و در اغلب مواقع چندان حاد نیست و ظرف ۷ تا ۱۰ روز بدون هیچ نوع درمان دارویی خود به خود خوب می‌شود.

انواع کنژنکتیویت

قرمزی چشم در التهاب ملتحمه یا کونژنکتیویت، conjunctivitisاز میان انواع غیر عفونی، شایعترین نوع کنژنکتیویت نوع حساسیتی یا آلرژیک است. این مشکل در افرادی که حساسیت فصلی دارند نیز دیده می‌شود و ممکن است بر اثر حساسیت به موادی از قبیل مواد آرایشی، عطر یا داروها نیز رخ دهد. این نوع از کنژنکتیویت مسری نیست. نوع عفونی کنژنکتیویت بر دو نوع است. نوع ویروسی که عامل بیماری ویروس بوده و معمولاً با یک سرما سرماخوردگی و گلو درد همراه است. نوع دوم یا کنژنکتیویت ناشی از باکتری (باکتریال) معمولاً بر اثر آلودگی با باکتری‌هایی نظیر استافیلوکوک و استرپتوکوک ایجاد می‌شود و شدت آن به نوع و گونه باکتری بستگی دارد.

التهاب چشم و علامت کنژنکتیویت

بارزترین علامت کنژنکتیویت قرمزی چشم بر اثر التهاب است. علائم انواع کنژنکتیویت را می‌توان بصورت زیر خلاصه کرد: کنژنکتیویت آلرژیک: هر دو چشم را درگیر کرده و سبب خارش و قرمزی همراه با اشکریزش و تورم پلک‌ها می‌شود. بیمار ممکن است بدلیل حساسیت آبریزش بینی هم داشته باشد. کنژنکتیویت ویروسی: معمولاً با درگیری یک چشم شروع شده و ممکن است در ادامه چشم دیگر را نیز درگیر کند. علائم دیگر شامل اشکریزش شدید، ترشح آبکی و قرمزی چشم هستند. کنژنکتیویت باکتریال (میکروبی): هر دو چشم را درگیر کرده و سبب ترشح غلیظ می‌شود که ممکن است بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب سبب چسبیدن پلک‌ها به هم شود. علائم دیگر عبارتند از: تورم ملتحمه، قرمزی و اشکریزش. این نوع از کنژنکتیویت معمولاً ابتدا یک چشم را درگیر می‌کند ولی به سادگی به چشم دیگر منتقل می‌شود.

التهاب چشم و پیشگیری

از آنجا که انواع ویروسی و باکتریال کنژنکتیویت مسری بوده و براحتی منتقل می‌شوند، پیشگیری نقش بسیار مهمی در جلوگیری از انتقال آلودگی به چشم دیگر بیمار و نیز افراد دیگر دارد. برای پیشگیری مؤثر توجه به نکات زیر لازم است: شستشوی مرتب دستها و خودداری از مالیدن چشم. آلودگی در بسیاری از موارد بر اثر خاراندن چشم درگیر و انتقال از طریق دست آلوده اتفاق می‌افتد، استفاده نکردن از حوله مشترک، استفاده نکردن از لوازم آرایشی مشترک نظیر خط چشم، سایه چشم، استفاده نکردن از قطره‌های چشمی مشترک، شنا نکردن (بعضی از باکتری‌ها می‌توانند از طریق آب منتقل شوند)، عدم استفاده مجدد از دستمال جهت پاک کردن چشم. بهتر است از دستمال کاغذی و بصورت یک بار مصرف استفاده شود.

درمان کنژنکتیویت

کنژنکتیویت آلرژیک: کمپرس سرد و استفاده از اشک مصنوعی در موارد خفیف کمک کننده‌است. در موارد شدیدتر از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و آنتی هیستامین ممکن است استفاده شود. در بعضی از بیمارانی که دائماً کنژنکتیویت آلرژیک دارند ممکن است از قطره‌های استروئیدی نیز استفاده شود. کنژنکتیویت ویروسی: نوع ویروسی بیماری مانند سرماخوردگی درمان خاصی ندارد و معمولاً برای آن داروی خاصی تجویز نمی‌شود ولی علائم بیماری را می‌توان با استفاده از کمپرس سرد و اشک مصنوعی تخفیف داد. در موارد خیلی شدید نیز می‌توان از قطره‌های استروئیدی برای کاهش التهاب استفاده کرد. کنژنکتیویت ویروسی معمولاً ظرف سه هفته بهبود می‌یابد. کنژنکتیویت باکتریال: معمولاً با استفاده از قطره‌ها یا پمادهای آنتی بیوتیک درمان می‌شود.

بیشتر بخوانید : التهاب پلک ♥ التهاب زیر چشم ♥ التهاب لثه ♥ آبریزش چشم ♥ سوزش چشم

التهاب تاندون

التهاب تاندون

التهاب تاندون مچ دست ,التهاب تاندون مچ دست درمان,التهاب تاندون مچ دست چیست,علائم التهاب تاندون مچ دست,درمان سنتی التهاب تاندون مچ دست

توضیحاتی در مورد التهاب تاندون

تاندون‌ها بافت‌های رشته‌ای محکمی هستند که استخوان و ماهیچه را به هم متصل می‌کنند. آن‌ها از حرکت مفاصل و استخوان‌ها هنگام منقبض شدن ماهیچه‌ها پشتیبانی می‌کنند. برخی از انواع آسیب‌هایی که به تاندون‌ها وارد می‌شوند، عبارتند از پارگی تاندون، تنوسینوویت، تاندینوپاتی و التهاب تاندون یا تاندونیت. تاندونیت التهاب تاندون است و معمولا در قسمت‌های پایین‌تر بدن، بالای شانه‌ها، لگن، باسن و غیره رخ می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب تاندون صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم التهاب تاندون

درد، سفتی، توده، تورم، حساسیت، ضعف، و غیره. ممکن است در هنگام ورزش کردن، دچار تاندونیت شوید و این مشکل می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن مانند پاشنه، انگشتان، زانو، مچ دست، آرنج، شانه، و غیره را تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب تاندون و باندهای الاستیک

استفاده از باندهای الاستیک یا گرم برای کاهش میزان فشاری که روی عضلات آسیب‌دیده وارد می‌شود، بسیار موثر است. به کمک آن‌ها می‌توانید درد و تورم را تسکین دهید. به علاوه این روش همچنین به سرعت بخشیدن روند بهبودی نیز کمک می‌کند. باند الاستیک یا گرم همیشه در بازار موجود است. شما باید ساق پا و از مچ پا به پایین را را با یک باند الاستیک یا گرم بپوشانید. باید سعی کنید که پای‌تان را بالا نگه دارید تا جریان خون را به این ناحیه کاهش بدهید. برای رسیدن به نتیجه‌ی بهتر، باید حدودا به مدت چند روز یا تا زمانی که به طور کامل از تورم و درد خلاص شدید، پای‌تان را بسته نگه دارید. از سوی دیگر، شما باید از بیش از اندازه محکم بستن ناحیه‌ی آسیب‌دیده پرهیز کنید، زیرا این کار می‌تواند سبب شود که جریان خون ضعیف شود. حواس‌تان باشد که اگر درد یا علائم دیگر افزایش یافتند، باید باندپیچی پا را باز کنید.

التهاب تاندون و سرکه‌

استفاده از سرکه‌ی گرم و بانداژ سرد یکی از درمان‌های خانگی دیگر برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌ها است. این روش می‌تواند برای خلاص شدن از درد و التهاب ناشی از تاندونیت به شما کمک کند، زیرا درمان گرم در کاهش درد و شل کردن عضلات موثر است در حالی که درمان سرد التهاب را کاهش می دهد. علاوه بر این، سرکه نیز به عنوان یک عامل ضد التهابی عالی عمل می‌کند.روش انجام کار: – ابتدا مقادیر مساوی آب و سرکه سفید آماده کنید و سپس آن‌ها را با هم مخلوط کنید. – بعد، ترکیب را در یک ظرف تمیز گرم کنید. – در یک تابه یا کاسه‌ی کوچک، سرکه و آب سرد را به نسبت ۱ به ۱ ترکیب کنید. – حالا یک حوله‌ی تمیز را در این مخلوط داغ غوطه‌ور کنید و بعد آن را بیرون بیاورید و با فشار دادن مایع اضافی‌اش را خارج کنید. – سپس حوله را حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه در اطراف منطقه‌ی آسیب‌دیده قرار دهید. – بعد، حوله را در مخلوط سرد سرکه و آب غوطه‌ور کنید و همان روند را دنبال کنید. – شما باید این فرایند را ۳ بار تکرار کنید. – در نهایت، کمی مرطوب‌کننده روی پوست بمالید.

التهاب تاندون و طب سوزنی

یکی دیگر از روش‌های درمانی خوب طب سوزنی است. مطابق با یک مطالعه که در مجله‌ی پزشکی طب جامع‌نگر چین در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، طب سوزنی در مقایسه با برخی از تمرینات اکسنتریک، بهتر می‌تواند به بهبود درد و فعالیت در افراد مبتلا به تاندونیت مزمن کمک کند. علاوه بر این، طب سوزنی همچنین در افزایش اشباع اکسیژن و حجم خون در تاندون موثر است و همین باعث کاهش درد و تورم زانو می‌شود. با این حال، باید یک متخصص طب سوزنی مناسب برای درمان التهاب تاندون پیدا کنید.

التهاب تاندون و آب گازدار بدون قند

اگر به دنبال درمان‌های خانگی برای رفع مشکل تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌ها هستید، نباید آب گازدار (سودا یا آب کربناته) را فراموش کنید. این آب می‌تواند برای از بین بردن التهاب و درد ناشی از تاندونیت به شما کمک کند. علاوه بر این، به لطف فرایند اسمز معکوس، آب گازدار به بیرون کشیدن مایع اضافی از پای شما کمک می‌کند. روش انجام کار: – در ابتدا، آب گازدار بدون قند را آماده کنید و منطقه‌ی آسیب‌دیده را در این آب به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه خیس بگذارید. – باید این روش را ۲ بار در روز و به مدت چند روز انجام دهید تا شاهد کاهش شدید درد و تورم باشید.

التهاب تاندون و ماساژ

ماساژ یکی دیگر از روش‌های درمانی خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن است که باید امتحان کنید! ماساژ ملایم برای افزایش گردش خون بسیار عالی است، چرا که عضلات را ریلکس نگه می‌دارد و تورم و سفتی را کاهش می‌دهد. برای انجام این روش درمانی، می‌توانید از روغن نارگیل، روغن کنجد، روغن خردل یا روغن زیتون استفاده کنید. روش انجام کار: – ابتدا یک نوع روغن را انتخاب کنید و سپس کمی آن را گرم کنید. – با استفاده از انگشتان‌تان روغن گرم را به آرامی روی ساق پا، مچ پا به پایین و پاشنه به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. – شما باید این روند را چند بار در روز تکرار کنید، تا زمانی که درد کاملا بهبود بیابد. – اگر نمی‌توانید نواحی آسیب‌دیده را خودتان ماساژ بدهید، می‌توانید از یک ماساژ درمانگر حرفه‌ای یا دوست‌تان کمک بگیرید.

التهاب تاندون و ویتامین E

التهاب و درد می‌تواند ناشی از رادیکال‌های آزاد باشد. ویتامین E به عنوان یک آنتی‌اکسیدان محلول در چربی برای از بین بردن این رادیکال‌های آزاد عالی است. بنابراین، به کاهش التهاب و درد ناشی از التهاب تاندون کمک می‌کند. علاوه بر این، ویتامین E همچنین در بهبود عملکرد گردش خون تاثیر مثبت دارد که همین موجب کاهش تورم و تسریع روند بهبود می‌شود. – شما می‌توانید روغن داخل کپسول‌های ویتامین E را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده به صورت حدود۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا زمانی که از درد به طور کامل رهایی پیدا کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید مواد غذایی غنی از ویتامین E یا مکمل ویتامین E را پس از مشاوره با پزشک‌تان استفاده کنید تا روند بهبودی‌تان تسریع بیابد.

التهاب تاندون و روغن کرچک

روغن کرچک برای دور نگه داشتن درد، التهاب و تورم ناشی از التهاب تاندون بسیار عالی است. یکی دیگر از داروهای موضعی برای تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن که باید امتحان کنید، روغن کرچک است. این روغن می‌تواند به شما در کاهش علائم تاندونیت کمک کند. این روغن عمدتا اسید ریسینلیدیک دارد که یک عامل ضد التهابی عالی است. همچنین، مطابق با یک مطالعه که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد، اسید ریسینلیدیک موجود در این روغن متشکل است از کپسایسین و خواص ضد التهابی که پس از استفاده‌ی مکرر، نتایج آن کاملا قابل مشاهده است. روغن کرچک را به صورت ۲ تا ۳ بار در روز برای کاهش درد و التهاب ناشی از التهاب تاندون به طور مستقیم در منطقه آسیب‌دیده استعمال کنید.

التهاب تاندون و زنجبیل

زنجبیل برای از بین بردن چند مشکل مربوط به درد و التهاب عالی است. این ریشه‌ی خوراکی حاوی خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است که به کاهش درد، التهاب و تورم کمک می‌کند، و به همین دلیل در میان داروهای مؤثر برای درمان التهاب تاندون قرار می‌گیرد. علاوه بر این، زنجبیل همچنین برای بهبود گردش خون در منطقه‌ی آسیب‌دیده عالی است. روش انجام کار: – ابتدا، ۱ قاشق غذاخوری از تکه‌های زنجبیل نازک را به نصف فنجان آب تمیز اضافه کنید. سپس، آن را به مدت حدود ۱۰ دقیقه دم بگذارید تا دمنوش زنجبیل آماده شود. حالا، آن را صاف کنید و کمی عسل به دمنوش حاصل اضافه کنید. در نهایت باید ۲ یا ۳ فنجان دمنوش زنجبیل در روز بنوشید. یا، می‌توانید زنجبیل را به غذاهای روزانه‌تان اضافه کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید پس از مشاوره با پزشک‌تان، مکمل زنجبیل مصرف کنید. – یا همچنین می‌توانید روغن زنجبیل را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب تاندون با پارگی‌ های میکروسکوپی

تاندونیت (به انگلیسی: Tendinitis or Tendonitis) یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. این ضایعه بیانگر یک پاسخ التهابی در داخل تاندون، بدون التهاب لایه خارجی (یعنی پاراتنون) آن است. استفاده بیش از حد از عضلات، مهمترین عامل تاندونیت محسوب می‌شود. درگیری تاندون ماهیچه‌های مفصل شانه با تشخیص تاندونیت، شیوع بالایی دارد. به عنوان مثال تاندونیت ماهیچه فوق خاری (سوپرااسپیناتوس) که یکی از ماهیچه‌های کلاهک چرخاننده  (روتاتور کاف) است، نسبت به عضلات دیگر بیشتر مشاهده می‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌های تاندونی، تاندونیت کلسیفیه، بورسیت و تاندونیت مزمن است.

مهمترین علل تاندونیت

مهمترین علل تاندونیت عبارتنداز: فعالیت‌های تکرای. اگرچه در این اعمال، نیروی کمی به کار می‌رود، ولی به دلیل تکرار بالا، آسیب پذیری تاندون افزایش می‌یابد. ضربه مستقیم اختلالات وضعیت (پوسچر) کاهش خونرسانی در برخی از نقاط تاندون (مثلاً تاندون فوق خاری یا سوپرااسپیناتوس و تاندون آشیل)

علایم تاندونیت

علایم تاندونیت ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد: با استراحت درد کاهش می‌یابد و با فعالیت تشدید می‌گردد. معمولاً شروع درد تدریجی بوده و در یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. با اعمال مقاومت به عضله توسط معاینه کننده در عملی که آن ماهیچه دارد، درد افزایش می‌یابد. کشش ماهیچه درگیر، ممکن است با درد همراه گردد. در مرحله حاد به هنگام استراحت نیز ممکن است درد وجود داشته باشد. احتمال وجود اسپاسم محافظتی تورم و احتمال گرمی در ناحیه حساسیت به لمس در ناحیه آسیب کرپیتاسیون  (صدای خش خش) به هنگام عمل فعال عضله. احتمالاً چسبندگی پاراتنون در تاندون ملتهب باعث کرپیتاسیون می‌گردد. این چسبندگی می‌تواند به علت تولید مواد چسبنده در اثر پاسخ التهابی تاندون ایجاد گردد.

التهاب تاندون و سیب‌ زمینی

در واقع، یک سیب‌زمینی خام با حذف مایع اضافی از بدن شما می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. علاوه بر این، با توجه به مطالعات انجام شده، سیب‌زمینی دارای خواص تسکین‌دهنده‌ی درد و آرام‌بخش است و زمانی که سطح درد افزایش می‌یابد، می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید. بنابراین، اگر به دنبال درمان‌های خانگی التهاب تاندون زانو، مچ دست، و سایر قسمت‌های بدن هستید، سیب‌زمینی را نادیده نگیرید. روش انجام کار: – در ابتدا یک سیب‌زمینی بزرگ را بجوشانید. – سپس اجازه دهید کاملا خنک شود و آن را خوب له کنید. – حالا این سیب‌زمینی له‌شده را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید. – سپس از یک پارچه‌ی پنبه‌ای تمیز برای بستن این ناحیه استفاده کنید. – در نهایت، اجازه بدهید سیب‌زمینی به مدت نیم ساعت بماند. – شما باید این روش درمانی را 2 بار در روز و به مدت 3 روز تکرار کنید تا بهترین نتایج را به دست آورید.

روش درمان التهاب تاندون

التهاب تاندون چگونه درمان می شود؟ درمان های ابتدایی عبارتند از: – پرهیز از انجام کارهایی که مشکل را بدتر می کنند. – محل آسیب دیده را استراحت دهید. – گذاشتن کیسه یخ روی محل التهاب تاندون – از داروهای ضد التهاب و یا ژل های ضد التهاب استفاده کنید. اگر مشکل شما طی یک هفته خوب نشد به پزشک مراجعه کنید تا درمان های زیر را به شما توصیه کند: – تزریق کورتون: این دارو به سرعت درد و التهاب تاندون را کم می کند – فیزیوتراپی توسط متخصص این کار – عمل جراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد. در شرایط زیر نزد پزشک بروید: – تب بالاتر از ۷/۳۷ درجه سانتیگراد – احساس گرمی، قرمزی و ورم محل التهاب – عدم توانایی برای حرکت دادن محل التهاب نشانه های بالا می توانند علائم مشکلات دیگری در بدن باشند که نیاز به درمان سریع تری دارند.

التهاب تاندون و کلم بروکلی

کلم بروکلی به .شما کمک می‌کند تا در مدت زمان کوتاهی به نتایج قابل‌توجهی برای مبارزه با مفاصل متورم برسید. بنابراین، این گیاه خوراکی هم به عنوان یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و دیگر قسمت‌ها استفاده می‌شود. روش انجام کار: – ابتدا یک بروکلی تازه تهیه کنید و آن را در مخلوط‌کن بریزید و با اضافه کردن کمی آب به آن،‌ یک خمیر آماده کنید. – حالا این خمیر را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید و با استفاده از یک پارچه پنبه‌ای آن را ببندید. – در نهایت، اجازه بدهید خمیر به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه همان جا بماند و بعد با آب گرم آن را شستشو دهید. – شما باید این روش را 2 بار در روز و به مدت چند روز تکرار کنید.

درمان خانگی التهاب تاندون

کیسه‌ی یخ یکی از عالی‌ترین داروهای خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و سایر قسمت‌های بدن است. استفاده از کیسه‌ی یخ روش ساده‌ای است که می‌توانید هر روز در خانه آن را انجام دهید. خیلی ساده چند تکه یخ بردارید، آن‌ها را لای یک حوله‌ی نرم قرار بدهید و بعد آن را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده به مدت ۱۵ دقیقه قرار بدهید. این روش درمانی درد و التهاب التهاب تاندون را کاهش می‌دهد. به جای استفاده از تکه‌های یخ، می‌توانید از غذاهای یخ زده یا میوه استفاده کنید. شما می‌توانید این روش درمانی را چند بار در روز انجام دهید تا سریع‌تر به نتیجه برسید.روغن زیتون علاوه بر مزایایی که برای بهبود سلامتی دارد و کاربردهایی که برای مو، پوست و ناخن دارد، برای برخی از مشکلات مانند التهاب تاندون نیز مفید است. استفاده از روغن زیتون برای ماساژ دادن منطقه‌ی آلوده، باعث کاهش التهاب و درد ناشی از تاندونیت می‌شود. شما می‌توانید پا، مچ دست، زانو، شانه، آرنج یا هر بخش دیگری از بدن را با این روغن ماساژ بدهید. روغن زیتون جریان خون را بهبود می‌بخشد، بنابراین شما با این روش درمانی تسکین خواهید یافت. حالا مقداری روغن زیتون گرم آماده کنید و به آرامی آن را در نواحی دردناک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. این روش درمانی می‌تواند چند بار در روز استفاده شود.مریم‌گلی به دلیل خواص درمانی خوبی که دارد، برای درمان التهاب تاندون بسیار مفید است. این گیاه دارویی می‌تواند درد و التهاب تاندونیت را آرام کند. تمام کاری که باید بکنید این است که برگ‌های مریم‌گلی تازه را آماده کنید و آن‌ها را در مناطق آسیب‌دیده‌ی خود مالش دهید. روش دیگر این است که می‌توانید برگ مریم‌گلی را در سرکه سیب بجوشانید و بگذارید به طور طبیعی خنک شود و بعد یک تکه پارچه‌ی پنبه‌ای را در مایع خیس کنید و آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی قسمتی که درد دارد بگذارید. همچنین می‌توانید برای کاهش درد و التهاب هر روز دمنوش مریم‌گلی بنوشید.مارچوبه به عنوان یک دیورتیک طبیعی، نه تنها برای سلامت کلی شما مفید است، بلکه یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان التهاب تاندون است چرا که مایع اضافی را از سیستم بدن خارج می‌کند، آب اضافی را کاهش می‌دهد، التهاب، تورم و درد ناشی از تاندونیت را از بین می‌برد. اگر تاندونیت دارید، باید به میزان بیش‌تری مارچوبه مصرف کنید. این گیاه خوراکی به صورت بخارپز و در ترکیب با ماهی، ماست و غیره خوشمزه می‌شود. همچنین می‌توانید از مارچوبه برای طبخ یک سوپ سالم و خوش‌طعم استفاده کنید، یا برای کاهش وزن با آن سالاد تهیه کنید.

بیشتر بخوانید : درد بازو ♥ بازو درد ♥ درد کتف ♥ آرتروز شانه ♥ شانه درد

التهاب پلک

التهاب پلک

التهاب پلک ,التهاب پلک چشم,التهاب پلک بالای چشم,التهاب پلک پایین چشم,التهاب پلک نوزاد,التهاب پلک بالا,التهاب پلکی,التهاب پلکها,التهاب پلک در کودکان

توضیحاتی در مورد التهاب پلک

بلفاریت التهاب پلک ها و و فولیکول های مژه است. این بیماری شایع و اغلب طولانی مدت است ولی خوشبختانه نمی تواند به طور دائمی به بینایی آسیب بزند.بلفاریت امکان دارد التهاب در خود پلک ها، مژه ها، غدد چربی میبومین (غددی که ترشحات آن ها، حرکت پلک را آسان می کند) و ملتحمه چشم (روی سفیدی چشم) نیز دیده شود.بلفاریت بلفاریت می تواند در اثر عفونت های باکتریایی نیز ایجاد شود ولی مسری نیست. افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند روزاسه، سبوره، دارندگان پوست چرب، شوره سر و یا مبتلایان به خشکی چشم بیشتر مستعد ابتلا به بلفاریت هستند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب پلک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع التهاب پلک

بلفاریت به دو شکل رخ می دهد:بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی، عفونت های میکروبی و سبوره(پوسته پوسته شدن) هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک است، قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از:آکنه روزاسه و شوره سر.

علائم التهاب پلک

قرمزی و وجود پوسته های چرب روی لبه پلک ریختن مژه ها وجود زخم های کوچک روی پلک. اگر لبه پلک زخم شود، روی این زخم ها دلمه بسته خواهد شد. اگر این دلمه ها برداشته شوند، خونریزی رخ خواهد داد. تحریک و اذیت شدن چشم در صورتی که پوسته های لبه پلک به درون چشم بیافتند. پوسته پوسته شدن روی مژه ها و در گوشه چشم یا روی پلک حساسیت به نور به محض مشاهده چنین علائمی، فرد باید به چشم پزشک مراجعه کند. علائم دیگری که ممکن است همراه بلفاریت ظاهر شود:قی کردن بیش از حد گوشه چشم هنگام بیدار شدن از خواب، چرب بودن بالا و پایین پلک ها، خارش، سوزش، احساس وجود شی خارجی در چشم با پلک زدن، چشم قرمز یا متورم، التهاب یا شکسته شدن پوست در امتداد لبه های پلک، و اشک بیش از حد. برخی از این علائم در سایر بیماری های چشمی نیز ممکن است مشترک باشد به عنوان مثال در گلوکوم حاد نیز چشم به طور ناگهانی قرمز و دردناک می شود.

درمان التهاب پلک

خط اول درمان بلفاریت، حفظ بهداشت پلک است. تمیز نگهداشتن پلک ها نیز باید به واسطه شستشوی دائمی و مرتب مژه ها با شامپو بچه باشد تا لبه های پلک تمیز شود و شوره ها و پوسته ریزی ها تمیز شوند. شامپو زدن به چشم در این افراد باید مدام انجام شود نه برای چند روز، چرا که این افراد زمینه این بیماری را دارند و در صورت رعایت نکردن این اقدامات ممکن است بلفاریت عود کند. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. همین طور عفونت چشم بیمار باید کنترل شود و اگر اشک چشم کم است باید اشک مصنوعی تجویز گردد. گاهی درمان با قطره های چشمی آنتی بیوتیک و پمادها در صورت وجود عفونت ضروری است. قطره های حاوی داروهای ضد التهابی نیز ممکن است کمک کننده باشد. بلفاریت در هوای آلوده و خشک بیشتر نشان می دهد و افرادی که در محیط های مرطوب و پاک زندگی می کنند کمتر در معرض این بیماری قرار می گیرند.

التهاب پلک یا بلفاریت

بلفاریت التهاب پلک ها بویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

درمان بلفاریت یا التهاب پلک

درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولاً عود می کند. درمان بستگی به نوع بلفاریت دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و/یا ماساژ پلک باشد. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پماد های لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) هم لازم باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون هم استفاده می شود ولی اثرات جانبی این داروها مانع استفاده دراز مدت از آنهاست. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. این کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچهء رقیق شده انجام می شود. برای ماساژ پلک ها ابتدا دستان خود را شسته و با کمک انگشتان یا گوش پاک کن یا گاز یا حوله تمیز لبه های پلک و حوالی مژه ها را توسط شامپو بچه ماساژ داده و سپس با آب ولرم کاملا” آب بکشید. در بعضی از موارد تجویز آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی و یا درمان خوراکی ضروری است. در صورتیکه غدد چربی پلک ها نیز اختلال عملکرد داشته باشند کمپرس گرم و ماساژ پلک برای خارج کردن چربی اضافی ضروری است. نحوه انجام ماساژ در این موارد توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده می شود. از آنجا که بلفاریت تمایل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است برای مدتی طولانی ادامه یابد. در صورتیکه بیمار از لنز تماسی استفاده کند، بسته به نوع بلفاریت، ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاریت و حتی بعد از آن از لنز استفاده نشود. برای بعضی از این بیماران لنز های با نفوذ پذیری بالا تجویز می شود و به بعضی دیگر توصیه می شود که دفعات تعویض لنز را بیشتر کنند. بعضی از بیماران هم در استفاده از لنز مشکل پیدا خواهند کرد و باید از روش های دیگری برای اصلاح عیب انکساری خود استفاده کنند. بهتر است از مواد آرایشی نیز استفاده نشود زیرا ممکن است مانع شستشوی پلک و ماساژ درمانی شود. در بعضی از موارد بلفاریت به بیمار توصیه می شود از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها استفاده کند.

نام های دیگر التهاب پلک

پلک‌آماس یا بلفاریت (به انگلیسی: Blepharitis) التهاب پلک‌ها به ویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می‌دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می‌شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت‌های میکروبی (مانند استافیلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می‌شود. دو بیماری پوستی شایعی که سبب بلفاریت خلفی می‌شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

التهاب پلک و گل‌ مژه

گل‌مژه یک عفونت غده در پلک است. رایج‌ترین نوع گل‌مژه غده اشکی را آلوده می‌کند که در رأس مژه قرار دارد. گل‌مژه گاهی درون پلک تشکیل می‌شود که به خاطر غده چربی است. گل‌مژه اغلب با یک جوش قرمز، خارش و متورم شروع می‌شود. پس از گذشت چند ساعت یا چند روز، شروع به تغییر شکل می‌دهد. بعضی از آن‌ها سرسفید رنگی دارند. در بیشتر موارد عفونت تنها یک غده اشکی یا چربی تنها را آلوده می‌کند و نیاز به درمان خاصی ندارد. گرم نگه‌داشتن محل آن به درد کمک کند. افراد باید از محصولات چشمی همچون، لوازم‌آرایشی و کرم‌های چشم تا زمانی که گل‌مژه ناپدید شود خودداری کنند. همچنین نباید تلاش کنند تا گل‌مژه را بترکانند، زیرا این کار باعث انتقال عفونت شده و به چشم آسیب می‌زند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند در این موارد کمک کند: چند گل‌مژه هم‌زمان به وجود آیند گل‌مژه خیلی دردناک باشد علائم بدتر شوند منجر به تب شود بینایی کاملاً از بین برود اگر فردی هرکدام از این علائم را با یک گل‌مژه از خود نشان دهد،‌باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و گل‌ مژه مزمن

گل‌مژه مزمن شبیه گل‌مژه است، اما یک عفونت نیست. در عوض زمانی اتفاق می‌افتد که یک غده چربی در پلک گرفته شود. افرادی که یک گل‌مژه مزمن داشته‌اند در معرض ابتلای بیشتر هستند و جوش‌ها اغلب بزرگ‌تر می‌شوند. به‌هرحال این نوع از گل‌مژه به‌ندرت دردناک است. اغلب خودبه‌خود از بین می‌روند. گرم کردن ناحیه می‌تواند به از بین رفتن سریع‌تر گل‌مژه مزمن کمک کند. وقتی‌که گل‌مژه مزمن خیلی بزرگ می‌شود، می‌تواند به بینایی آسیب بزند و دردناک هم باشد. همچنین گفتن این‌که این نوع از گل‌مژه با گل‌مژه فرق دارد کار دشوار است. اگر تورم پس از چند روز از بین نرفت یا اگر دیگر علائم همچون، تب هم ظاهر شدند فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و حساسیت

اگر یک‌چشم خارش، قرمز همراه با تورم چشم باشد، علت می‌تواند نوعی از حساسیت چشمی باشد. گردوغبار، گرده گیاهان و دیگر آلرژی‌های معمول می‌توانند باعث آزار چشم شوند و منجر به واکنش آلرژیک چشمی شوند. آلرژی‌های چشم به‌ندرت خطرناک هستند، اما می‌توانند آزاردهنده باشند. خودداری از آلرژی‌های شناخته‌شده بهترین نوع درمان هست، اما برخی افتد با مصرف آنتی‌هیستامین‌ها درد را کاهش می‌دهند، مثل سرچسب. برخی قطره‌های چشمی هم می‌توانند از خارش و خشکی چشم جلوگیری کند. اما اگر علائم باقی بمانند فرد باید با پزشک متخصص تماس بگیرد. پزشک ممکن است آزمایش آلرژی تجویز کند یا درمان خاصی را پیشنهاد دهد.

التهاب پلک و خستگی

خستگی و کوفتگی می‌تواند باعث تورم چشم‌ها شود. نگه‌داشتن آب در طول شب هم می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند. این مورد می‌تواند باعث متورم شدن چشم‌ها در صبح شود. به‌خصوص اگر فرد خوب نخوابیده باشد. قرار دادن یک قله سرد درحالی‌که سر را بر روی بالشت بالا نگه‌داشته‌اید ممکن است کمک‌کننده باشد. نوشیدن یک لیوان آب ممکن است به کاهش تجمع مایع و تورم کمک کند.

التهاب پلک و گریه کردن

گریه کردن می‌تواند باعث پارگی عروق خونی کوچک چشم و پلک شود، به‌خصوص اگر گریه کردن خیلی شدید و طولانی‌مدت باشد. پلک‌های متورم که بعد از گریه کردن در فردی ظاهر می‌شود می‌تواند به دلیل نتیجه تجمع مایع باشد که آن‌هم نتیجه افزایش فشارخون در نقطه‌ای در اطراف چشم باشد. استراحت ، خنک نگه‌داشتن، بالا گرفتن سر و نوشیدن آب می‌تواند کمک‌کننده باشد.

التهاب پلک و محصولات آرایشی

تورم و پاک کردن چشم وقتی‌که آرایش و محصولات نگه‌دارنده پوست وارد چشم شوند، می‌توانند به چشم‌ها و بافت‌های اطراف آن آسیب بزنند، تورم ایجاد کنند و باعث قرمزی و درد شوند. واکنش‌های آلرژیک به این مواد هم می‌تواند منجر به تورم پلک شود. اگر افراد سوزش و تورم چشم را تجربه کرده‌اند باید از قطره‌های اشکی استفاده کنند که در داروخانه‌ها موجود هست. این کار برای تسکین ناراحتی بسیار خوب است. اگر سوزش ادامه داشت یا بدتر شد فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد. از قطره‌های سفیدکننده چشم یا هر نوع محصولات دیگر برای کاهش درد خودداری کنید. این محصولات می‌توانند سبب واکنش‌های شیمیایی شدیدی با لوازم‌آرایشی و محصولات نگه‌دارنده پوست شوند.

التهاب پلک و آماس چشمی

آماس چشمی نوعی عفونت است که در عمق بافت پلک به وجود می‌آید. این نوع می‌تواند خیلی سریع منتقل شود و معمولاً خیلی دردناک است. حتی یک برش خیلی کوچک می‌تواند برای ورود باکتری‌ها کافی باشد و باعث ایجاد آماس چشمی شود. اگر پلک درد شدیدی داشته باشد، قرمز شود، رگه شود یا متورم باشد فردی باید به دنبال اقدامات اولیه ضروری باشد. آماس یک نوع بسیار جدی تورم است که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. بر اساس میزان شدت عفونت ممکن است که نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک باشد.

التهاب پلک و بیماری Graves

بیماری Graves یک اختلال اندوکرین است که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث شود که تیروئید اشتباهاً سلول‌ها را برای مبارزه با عفونتی در چشم که وجود ندارد بفرستد. آنتی‌بادی‌های که آزاد می‌کند باعث تورم و التهاب در چشم می‌شود. گروهی از درمان‌ها برای بیماری Graves در دسترس است، مثل جراحی تیروئید و داروهای مختلف.

التهاب پلک و بافرت

برخی افراد باکتری‌های بیشتری درون و اطراف چشم و پلک‌هایشان دارند. این باکتری‌ها می‌تواند باعث ایجاد حالتی شوند که بافرت نام دارد. افراد مبتلابه بلفریت معمولاً پلک‌های چرب‌تر دارند و اجسام شوره مانندی در اطراف پلک‌هایشان دارند. بعضی افراد با بلفریت پلک‌های متورم و دردناکی دارند. بلفریت وضعیت مزمنی است که درمانی ندارد. در عوض علائمی دارد که ظاهرشده و از بین می‌روند. گرم نگه‌داشتن، پاک کردن هرگونه لوازم‌آرایشی به‌طور کامل و تمیز کردن پلک‌ها کمک‌کننده خواهد بود. یک متخصص چشم یا اپتومتریست ممکن است نوعی از آنتی‌بیوتیک را تجویز کنند. بعضی وقت‌ها بلفریت به عفونت‌های شدیدتری ختم می‌شود. اگر یک عفونت بلفریت از نوع قبلی خود شدیدتر باشد یا اگر درد خیلی شدید باشد حتماً با پزشک متخصص تماس گرفته شود.

التهاب پلک و ورم ملتحمه

ورم ملتحمه یا چشم صورتی، عفونت چشمی است در ناحیه ملتحمه چشم ایجاد می‌شود. این ناحیه کاملاً پاک و تمیز و دارای بافت نازکی هست که پلک و کره چشم را پوشانده است. افراد مبتلابه این عارضه معمولاً کره چشم صورتی یا قرمز دارند و ممکن است درد، خارش و تورم پلک هم داشته باشند. تا رایج‌ترین نوع ورم ملتحمه، نوعی عفونت ویروسی است که پس از۷ تا ۱۰ روز از بین می‌رود. درحالی‌که عفونت باکتریایی هم منجر به این نوع از تورم شود. به‌ندرت آلرژی‌ها یا محرک‌هایی مثل عطرها می‌توانند برای چشم مشکل ایجاد کنند. گرم نگه‌داشتن می‌تواند به تسکین درد کمک کند. همچنین افراد باید به این موارد هم توجه کنند: چشم را تمیز و بدون مواد آرایشی نگه‌دارند از مالیدن با لمس کردن چشم خودداری کنید دست‌های خود را مرتب بشورید تا از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنید

بیشتر بخوانید : التهاب زیر چشم ♥ التهاب عنبیه ♥ التهاب گوش ♥ درد حدقه چشم ♥ تنبلی چشم

آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی ,آفتاب سوختگی پوست,آفتاب سوختگی صورت,آفتاب سوختگی شدید,آفتاب سوختگی دست,آفتاب سوختگی به انگلیسی,آفتاب سوختگی دریا,آفتاب سوختگی پوست

توضیحاتی در مورد آفتاب سوختگی

دانستن روش های درمان خانگی آفتاب سوختگی در فصل تابستان واقعا لازم و ضروری است. آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آفتاب سوختگی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آفتاب سوختگی چیست

آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدّت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه‌کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. آفتاب سوختگی هنگامی رخ می‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو فرابنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت‌کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد

آسیب های آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی شدید به همان اندازه سوختگی حرارتی وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومی مانند تاول زدن، ورم و تب را داشته باشد؛ بنابراین نباید آفتاب سوختگی را بی‌اهمیت انگاشت. هرسال بسیاری از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت می‌کنند و میلیون‌ها نفر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. آفتاب‌سوختگی برخلاف سوختگی حرارتی فوراً تظاهر نمی‌کند. بنابراین هنگامی که دردناکی و قرمزی پوست شروع می‌شود، آسیب پوستی از قبل رخ داده‌است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. در موارد شدید ممکن است پوست تاول بزند. تورم پوست، به خصوص پاها شایع است. سمومی در بدن به علت آفتاب سوختگی آزاد می‌شوند و باعث ایجاد تب به صورت یک علامت معمول می‌شوند. پوسته ریزی معمولاً سه تا هشت روز پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید رخ می‌دهد.

عوامل خطر در آفتاب سوختگی

عواملی که حساسیت شخص را نسبت به آفتاب‌سوختگی افزایش می‌دهد عبارت‌اند از: در معرض آفتاب قرار گرفتن در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خصوصاً در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس‌تری دارند. روشنی پوست: افراد با پوست‌های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره‌تر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. استفاده از برخی داروها از جمله بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و قرص‌های ضدبارداری و همچنین برخی از مواد آرایشی. استفاده از روش‌های برنزه‌کردن

عواقب آفتاب سوختگی

عواقب درازمدت سال‌های متوالی قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید نیز مهم هستند. یک بار آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول‌های رنگی پوست (ملانوسیت‌ها) را که ملانوم نامیده می‌شود دو برابر می‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک در آن می‌شود. لکه‌های پیری (lentigo) نتیجه تابش نور خورشید به پوست هستند. سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه‌ای و چه از نوع سلول فلسی) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه‌های پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین می‌شود) ارتباط دارد. نهایتاً در معرض قرارگیری به نور خورشید و صدمه ناشی از پرتو فرابنفش در ایجاد آب مروارید دخیل دانسته شده‌است

پیشگیری از آفتاب سوختگی

کرم‌های ضدآفتاب بسیار مؤثری برای محافظت در برابر پرتوهای فرابنفش UVA و فرابنفش (به ترتیب پرتو فرابنفش دارای طول موج بلند و کوتاه)، که اجزای نور خورشید هستند، مسئول سوختن و تغییرات سرطانی در پوست هستند. کرم ضدآفتاب، لباس‌های پوشاننده و عینک‌های آفتابی ضد پرتو فرابنفش، همگی برای پیشگیری از قرار گرفتن در برابر نور خورشید توصیه می‌شوند. استفاده از کرم ضدآفتاب دارای فاکتور محافظتی نور خورشید (SPF) بالا توصیه می‌شود. اعداد بالاتر SPF بیانگر قدرت محافظت بیشتر کرم است. متأسفانه راهی برای «برنزه شدن بی‌خطر» در آفتاب وجود ندارد.

آفتاب سوختگی و سرکه‌ سیب

سرکه‌ی سیب صدها سال به تمام معنا یک بخش واجب و ضروری در هر خانه‌ای بوده است. هرچند هیچ تحقیقی بری اثبات استفاده از سرکه جهت رفع آفتاب سوختگی انجام نشده است، اما افراد بسیاری زیادی وجود دارند که معتقدند سرکه یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است چون می‌تواند اثر آفتاب سوختگی را کاهش دهد و همچنین بافتی را که به طور جزیی و خفیف دچار آفتاب سوختگی شده است درمان کند. در واقع، سرکه‌ی سیب سرشار از استیک اسید است که گفته می‌شود درد، خارش، و التهاب را کاهش می‌دهد. سرکه‌ی سیب خالص و تصفیه نشده بیشترین اثر را در درمان آفتاب سوختگی دارد. این درمان بعد از دوش آب سرد یا ولرم بیشترین تاثیر را دارد. برای استحکام پوست خود دستورالعمل زیر را اجرا کنید – بعد از دوش گرفتن با آب، بطری اسپری خود را با سرکه‌ی سیب خالص تصفیه نشده پر کنید، و بعد آن را روی قسمتی که دچار آفتاب سوختگی شده است بپاشید، یا می‌توانید گلوله‌های پنبه را در سرکه بخیسانید و روی پوست‌تان بمالید. – می‌توانید ۱ فنجان سرکه‌ی سیب را داخل آب وان حمام بریزید و قسمتی از پوست‌تان را که دچار آفتاب سوختگی شده است در آن بخیسانید. این به تعادل pH و بهبود فرایند التیام کمک خواهد کرد.

آفتاب سوختگی و بلغور جو دو سر

افزودن بلغور جو دو سر به آب حمام راه موثری برای کمک به تسکین و مداوای آفتاب سوختگی پوست است. بلغور جو دو سر با ظاهری زیبا یکی از رایج‌ترین چیزهایی است که مردم استفاده می‌کنند. حمام کردن با آب مخلوط با بلغور جو دو سر می‌تواند نتایج حیرت انگیزی به همراه داشته باشد چرا که پلی‌ساکاریدهای موجود در بلغور جو دو سر می‌توانند پوششی فراهم آورند برای محافظت و درمان پوست و در عین حال، آب نیز به سرد کردن و آبرسانی پوست‌تان کمک خواهد کرد. به یاد داشته باشید که آب مصرفی‌تان حتما آب ولرم باشد. اگر از آب سرد استفاده کنید، منافذ پوست‌تان بسته خواهد شد و پوست گرما را در خود حبس خواهد کرد. استفاده از آب ولرم به شما کمک خواهد کرد به نحو موثری پوست آفتاب سوخته‌ی خود را درمان کنید. – ابتدا، بلغور جو دو سر خام را در یک جوراب پنبه‌ای تمیز و نو بریزید و سر آن را محکم گره بزنید. سر جوراب را سفت بگیرید وگرنه بلغور جو از آن به بیرون نشت خواهد کرد. – وان حمام را از آب ولرم متمایل به سرد پر کنید. بعد جوراب را در آن به مدت چند دقیقه بخیسانید بعد در وان دراز بکشید. – آب جوراب خیس شده را در در وان بچلانید و هر چند دقیقه یک بار این عمل را تکرار کنید. – بعد، آب وان تیره رنگ می‌شود و ممکن است پوستتان حالت مخملی پیدا کند که این نشانه‌ی خوبی است. – یادتان باشد که ساعت‌ها در وان نخوابید چرا که این کار می‌تواند پوست‌تان را بر خلاف آنچه انتظار دارید بسیار خشک کند.

آفتاب سوختگی و آب ولرم

این روش هم درست مثل حمام کردن با جوش شیرین است. اثبات شده است که فرو رفتن در وانی پر از آب سرد راهی مناسب برای تسکین سوختگی و کمتر شدن احساس گزندگی روی پوست است، به خصوص وقتی که سوختگی به نواحی دور از دسترسی مثل پشت‌تان گسترش پیدا می‌کند. حتما چک کنید که آب وان کمی خنک باشد و نه سرد! و یادتان باشد از صابون استفاده نکنید چون صابون می‌تواند باعث حساسیت و خشکی پوست‌تان بشود. اگر نمی‌توانید صابون را از برنامه‌ ی حمام خود حذف کنید، از صابون‌های Dove یا Aveeno استفاده کنید و آن را بعد از استفاده خوب از بدن‌تان بشویید. همچنین حق ندارید از کیسه، لیف، یا اسفنج حمام استفاده کنید چون می‌تواند پوست‌تان را به سرعت بدتر کند. بعد از خیساندن خودتان در آب سرد، به آرامی بدن‌تان را با یک حوله‌ی تمیز خشک کنید. اگر چند ساعت در وان حمام سپری کرده‌اید، از حمام کردن صرفنظر کنید و سریعا با آب سرد دوش بگیرید. نکته‌ی دیگر این که خیس خوردن طولانی مدت می‌تواند باعث خشکی و خارش پوست بشود. بنابراین، باید وقت کافی صرف خیساندن خودتان در آب نسبتا خنک بکنید.

آفتاب سوختگی و عسل

عسل یک نوع دیگر از موادی است که، علاوه بر خواص تغذیه‌ای، درمانی فوق‌العاده برای آفتاب سوختگی نیز محسوب می‌شود. مطابق مطالعات اخیرا انجام شده، عسل پوست را تقویت می‌کند و فرایند التیام پوست آسیب دیده را تسریع می‌کند. عسل می‌تواند مانع از خروج مایع بافت خوب، که حاوی آنزیم‌ها و پروتئین‌های تسریع کننده‌ی فرایند التیام است، بشود. به علاوه، می‌تواند بافت را تغذیه کند و التهاب را به نحوی کاهش دهد. برای استفاده از عسل بر روی آفتاب سوختگی‌تان به عنوان یکی از درمان‌های خانگی، می‌توانید عسل را مستقیما روی ناحیه‌ی کوچکی از آفتاب سوختگی‌تان بمالید، یا همچنین می‌توانید عسل را روی باند بمالید و آن را روی ناحیه‌ی بزرگتری قرار دهید.

آفتاب سوختگی و توت فرنگی

ممکن است توت فرنگی میوه‌ی جذاب و جالبی به نظر برسد که بتوان از آن غذاهای خوشمزه درست کرد، اما در بین رایج‌ترین درمان‌های خانگی به کار گرفته شده برای آفتاب سوختگی نیز قرار دارد. در واقع، توت فرنگی را می‌توان به طرق مختلف استفاده کرد تا جلوی آفتاب سوختگی افراد گرفته شود. ممکن است عجیب به نظر برسد اما در حقیقت، توت فرنگی حاوی خواص ضد التهابی است، که می‌توان از عصاره‌ی آن برای تقویت پوست آسیب دیده و همچنین بهبود فرایند درمان پوست استفاده کرد. به علاوه، توت فرنگی حاوی اسید تانیک است که می‌تواند احساس گزندگی ناشی از آفتاب سوختگی را تسکین دهد. طریقه‌ی استفاده از توت فرنگی نیز آسان است. فقط کافی است کمی توت فرنگی را له کنید تا چیزی شبیه خمیر از آن درست شود. بعد این خمیر را برای مدت چند دقیقه روی پوست‌تان بمالید و وقتی تمام شد آن را با آب بشویید. در صورتی که آفتاب سوختگی‌تان سطحی است و چندان بزرگ نیست می‌توانید از این روش موقتی استفاده کنید.

آفتاب سوختگی و کاهو

آدم‌ها از کاهو برای درست کردن خوراکی‌های خوشمزه من جمله سالاد و بسیاری دیگر از غذاها استفاده می‌کند. در حقیقت، کاهو نه تنها یکی از مولفه‌های ضروری برای درست کردن سالادهای خوشمزه است بلکه منبع مهمی است که به آدم‌ها کمک می‌کند از درد ناشی از آفتاب سوختگی رهایی پیدا کنند. بنابر باور بسیاری از مصرف کنندگان کاهو، این سبزی به عنوان یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی به حساب می‌آید. مطالعات نشان داده‌اند که کاهو نوعی گیاه پزشکی است که حاوی خواص ضد التهابی و مسکن خوبی است، که می‌تواند به کاهش اثرات آفتاب سوختگی بر روی پوست‌تان کمک کند. بنابراین، در صورت دچار شدن به آفتاب سوختگی، بهتر است درب یخچال را باز کنید و کمی کاهو بردارید و به عنوان دوایی برای آفتاب سوختگی از آن مصرف کنید. – کاهو را خوب بشویید. – بعد برگ‌های آن را به مدت ۱۵ دقیقه در آب بجوشانید. – بعد، آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – درست بعد از سرد شدن آب جوش، یک گلوله‌ی پنبه را در آن بخیسانید. – سپس از این گلوله‌ی پنبه استفاده کنید و به آرامی آن را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. – باید این فرایند را چند بار در روز تکرار کنید تا به نتایج خوبی دست پیدا کنید.

آفتاب سوختگی و گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از میوه‌های سالم و بی‌خطری است که استفاده‌های بسیاری دارد. شما می‌توانید از گوجه فرنگی در درست کردن غذاهای خوشمزه‌ی بسیاری استفاده کنید که می‌توانند سلامت‌تان را بهبود ببخشند. به علاوه، می‌توانید برای تغذیه‌ی پوست با عناصر مغذی و کمک به نرمی و مرطوب ماندن آن در کل، گوجه فرنگی مصرف کنید. به ویژه، گوجه فرنگی برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست توسط اشعه‌ی فرا بنفش استفاده می‌شود و همین طور برای درمان آفتاب سوختگی به کار می‌رود. آب قرمز رنگ گوجه فرنگی سرشار از لیکوپن است – آنتی اکسیدانی قوی، که می‌تواند اثرات خنک کننده‌ی کافی در ناحیه‌ی آسیب دیده به خاطر آفتاب سوختگی ایجاد کند. گوجه فرنگی نه تنها پوست شما را خنک می‌کند و تسکین می‌دهد بلکه ویتامین A و C کافی برای تغذیه مجدد پوست‌تان را فراهم می‌آورد. – ابتدا، ۲-۳ عدد گوجه فرنگی و ۱ قاشق غذاخوری ماست را آماده کنید. – باید گوجه‌ فرنگی‌ها را خوب بکوبید و از یک پارچه‌ی نازک برای گرفتن آب آن استفاده کنید. – بعد ماست را با آب گوجه فرنگی مخلوط کنید. – سپس، مخلوط به دست آمده را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. و بگذارید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند. – بعد آن را بشویید و این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید.

آفتاب سوختگی و گل ختمی

گل ختمی، تا حدودی، در بین موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی قرار می‌گیرد. این نوعی درمان گیاهی خوب برای درمان آفتاب سوختگی است. خواص خنک کنندگی و مسکن موجود در گل ختمی باعث احساس راحتی شما در ناحیه‌ای از پوست که دچار آفتاب سوختگی شده است می‌شود. گل ختمی حاوی مولفه‌های ضد التهابی است که در تشکیل یک لایه‌ی محافظ برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست به خاطر تابش نور آفتاب می‌شوند. – باید یک مشت ریشه‌ی گل ختمی یا ۲ قاشق چایخوری ریشه‌ی گل ختمی خشک شده را در ۱-۲ فنجان آب به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید. – آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – بعد، یک تکه گاز پانسمان را در این آب بزنید و روی قسمت آفتاب سوخته بگذارید. این کار کم کم آفتاب سوختگی شما را تسکین خواهد داد.

آفتاب سوختگی و روغن نارگیل

هنگامی که آفتاب سوختگی کمی تسکین یافت، روغن نارگیل را می‌توانید به عنوان مرطوب‌کننده پوست استفاده کنید. از روغن نارگیل به عنوان کرم ضد آفتاب استفاده نکنید! روغن نارگیل فاکتور حفاظت از خورشید (SPF) را ندارد و هیچ گونه محافظتی از پوست‌تان در برابر اشعه‌ی UV ارائه نمی‌دهد، بنابراین اگر از روغن نارگیل به جای کرم ضد آفتاب استفاده می‌کنید، احتمال بروز آفتاب سوختگی در شما وجود دارد.

آفتاب سوختگی و آنتی اکسیدان

استفاده از ضد آفتاب نیز یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است. آستاکسانتین – که به عنوان ضد آفتاب هم محسوب می‌شود – یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که وقتی به عنوان مکمل روزانه مصرف می‌شود در برابر آسیب نور خورشید به عنوان یک محافظ پوست عمل می‌کند. سایر آنتی اکسیدان‌های مفید که شایان ذکر هستند عبارتند از پروآنتوسیانیدین‌ها، رسوراترول، و لیکوپن. میزان آنتی اکسیدان‌هایی که از رژیم غذایی‌تان دریافت می‌کنید میزان مقاومت شما را در برابر آفتاب سوختگی نشان می‌دهد. واقعیت این است که هر چه آنتی اکسیدان بیشتری جذب می‌کنید، پوست‌تان در برابر آفتاب سوختگی مقاوم‌تر می‌شود. چنین آنتی اکسیدان‌هایی به عنوان ضد آفتاب عمل می‌کنند و برای شما این امکان را فراهم می‌آورند که مدت زمان بیشتری را بتوانید در معرض نور آفتاب بمانید و در ضمن خطر آفتاب سوختگی را نیز به حداقل می‌رساند.

آفتاب سوختگی و صابون

آن را بدتر نکنید! صابون پوست سوخته شده را خشک و ملتهب می کند. به همین ترتیب، از وان کف دوری کنید. دکتر گوسل می‌گوید که اگر مجبورید از صابون استفاده کنید، از انواع ملایم آن استفاده کنید و سپس آن را به‌خوبی بشویید. دوش آب سرد را می‌توان جایگزین کمپرس‌ها نمود. سپس به‌آرامی بدنتان را با حوله‌ی تمیز خشک کنید. پوستتان را نسابید، زیرا بیشتر ملتهب می‌شود. همچنین برای کم کردن درد، التهاب و خارش می‌توانید یکی از موارد زیر را اضافه کنید. سرکه. کارل کورن، می‌گوید که یک فنجان سرکه سفید یا سرکه سیب را درون وان آب سرد حمام بریزید. دارویی فوق‌‌العاده برای سفت کننده‌گی پوست، که درد آفتاب سوختگی را تسکین می‌دهد. کرم آوینو Aveeno. دکتر اسکرایبر می‌گوید، اگر در قسمت عمده‌ی از بدن دچار آفتاب سوختگی شده‌اید، از بسته‌های آماده استفاده کنید یا نصف فنجان Aveeno Soothing Bath Treatment که از بلغور بدست می‌آید را به وان آب سرد اضافه کنید. برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آن غوطه‌ور شوید. Aveeno روش شناخته شده برای درمان خارش است. جوش شیرین. دکتر هابرمن پیشنهاد می‌کند که جوش شیرین را به طور سخاوتمندانه در آب ولرم بپاشید. به‌جای آنکه بدن را با حوله خشک کنید، اجازه دهید محلول روی پوستتان خشک شود. جوش‌شیرین کاملا غیر سمی است و درد را تسکین می دهد.

بیشتر بخوانید : آفتاب زدگی ♥ سرطان پوست ♥ خواص قهوه سبز برای پوست ♥ خواص جوانه گندم برای پوست صورت ♥ خواص میخک برای پوست

آمبولی پا

آمبولی پا

آمبولی پا ,آمبولی پا,آمبولی پارادوکس,آمبولی پارادوکس چیست,آمبولی پا در بارداری,درمان آمبولی پا,علائم آمبولی پا,آمبولی در پا,علت آمبولی پا,بیماری آمبولی پا

توضیحاتی در مورد آمبولی پا

آمبولی (به انگلیسی: Embolus) به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت می‌باشد. این توده می‌تواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیلش متوقف شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی پا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع آمبولی

ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون)، آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک. در ترومبوآمبولی اغلب لخته‌ای که در اثر ترومبوز سیاهرگی تشکیل شده است، حرکت کرده و می‌تواند در هرجایی از جمله ریه متوقف شده و بیمار را با مشکلات شدید و حتی کشنده مواجه سازد.

آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.  آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است

آمبولی پا

ممکن است چندان عاملی تهدیدکننده برای زندگی انسان به نظر نرسند، اما لخته های خون که در سیاهرگ های پا شکل می گیرند، اگر درمان نشوند و یا به طور طبیعی از بین نروند، ممکن است از سیاهرگ های پا جدا شده و همراه با جریان خون به ریه ها وارد شوند که در این حالت موجب آمبولی ریوی (PE) می شوند.

علائم آمبولی پا

قرمزی تغییر رنگ خفیف در پوست ناحیه لخته خون اغلب یکی از نخستین نشانه های شکل گیری ترومبوز (یا لخته) در سیاهرگ است. دلیل تغییر رنگ پوست بسیار ساده است: مجموعه های متراکم از خون زیر سطح پوست با بزرگتر شدن اندازه نمایان‌تر می شوند. اگر به طور مداوم با وصله های قرمز رنگ پوست در پاهای خود مواجه می شوید، به ویژه پس از آسیب دیدگی یا عمل جراحی، باید این مساله را با پزشک خود در میان بگذارید. مشخصه قرمزی پوست ناشی از لخته خون در پا این است که با گذشت زمان از بین نمی رود و یا بدون هیچ دلیلی قابل مشاهده ای تشدید می شود. تورم تورم دردناک ممکن است در محل لخته خون شکل بگیرد، به ویژه اگر لخته در ناحیه قدم، قوزک یا ساق پا شکل گرفته باشد. این نواحی دارای تراکم های بافتی و استخوانی افزایش یافته هستند و شرایط برای بدن به منظور از بین بردن طبیعی لخته خون شکل گرفته را دشوارتر می شود. یکی از نشانه های مشخصه تورم مرتبط با لخته خون این است که به درمان های معمول مانند استفاده از کمپرس های گرم یا سرد واکنشی نشان نمی دهد. همچنین، تورم ممکن است بدون دلیل مشخصی به ناگاه تشدید شود و یا ممکن است بدون هیچ گونه آسیب خارجی به ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته شکل گرفته باشد. گرمای پوست لخته شدن خون اغلب موجب تغییر در دما می شود. در لخته های خون پا، دمای پوست در ناحیه ای که لخته خون قرار دارد، ممکن است افزایش یابد و هنگام لمس کاملا این تفاوت دما احساس شود. پوست گرم اغلب با نشانه های دیگر از جمله خارش و حالتی ضرباندار همراه است. همانند دیگر نشانه ها، این شرایط نیز به درمان های خانگی واکنش چندانی نشان نمی دهد و در صورت عدم درمان با گذشت زمان تشدید خواهد شد. غش کردن غش کردن و احساس سرگیجه ممکن است در صورت ناتوانی بدن برای از بین بردن لخته خون به طور طبیعی، یا در صورت جدا شدن و حرکت لخته به سمت ریه ها رخ دهند. سرگیجه ممکن است بیشتر زمانی که از حالت خوابیده یا نشسته بر می خیزید، شکل بگیرد، و به دلیل ماهیت غیر اختصاصی این نشانه، بسیاری از مردم آن را با امکان وجود لخته خون مرتبط نمی دانند. از دست دادن هوشیاری نشانه ای جدی محسوب می شود که باید علت دقیق آن توسط پزشک مشخص شود. این حالت خطر ایجاد آسیب های جدی را به همراه دارد زیرا ممکن است سر یا دیگر بخش های حساس بدن هنگام فرو افتادن به جایی برخورد کنند. افزایش ضربان قلب با بزرگ شدن اندازه لخته خون، بدن تلاش خود برای از بین بردن آن را بیشتر می کند و سخت‌تر کار کردن اندام های حیاتی مانند قلب به افزایش ضربان آن منجر می شود. اختلال در عملکرد قلب می تواند نشانه دهنده این باشد که لخته خون پا را ترک کرده و به دیگر بخش های بدن سفر کرده است. اگر این گونه باشد، شما احتمالا نشانه های دیگری از جمله درد تیز و شدید در قفسه سینه که هنگام تنفس عمیق تشدید می شود را نیز تجربه خواهید کرد. افزایش ضربان قلب می تواند موجب نشانه های روانی از جمله اضطراب و در موارد شدید، حملات هراس شود. اگر بدون کنترل باقی بماند، آهنگ سریع و مداوم ضربان قلب می تواند به مشکلات پزشکی دیگر نیز منجر شود، و از این رو مراجعه به پزشک و بررسی دقیق شرایط اهمیت دارد.

آمبولی پا و خستگی

هر بیماری، مانند یک لخته خون، سیستم ایمنی بدن را مجبور به اضافه کاری می کند که می تواند شکل گیری احساس خستگی و ناتوانی را به همراه داشته باشد. همانند بسیاری دیگر از نشانه های ترومبوز سیاهرگی عمقی، خستگی می تواند نشانه ای غیر اختصاصی محسوب شده و از این رو، تشخیص ریشه شکل گیری آن دشوار باشد. در نتیجه، اگر به طور مداوم احساس خستگی می کنید، توجه به نشانه های دیگر وجود لخته خون اهمیت دارد. مشخصه خستگی مرتبط با لخته خون این است که بدون هیچ دلیل خاصی به ناگاه شکل می گیرد. به بیان دیگر، حتی اگر یک فعالیت جسمانی شدید انجام نداده باشید نیز ممکن است احساس ناتوانی در شما شکل بگیرد و حتی پس از خواب کافی همچنان احساس خستگی کنید.

آمبولی پا و تب

یک لخته خون، به ویژه اگر جدا شده و وارد جریان خون شده باشد، ممکن است موجب تب خفیف شود. افزون بر افزایش دمای بدن، نشانه های تب شامل تعریق یا لرز، سردرد مداوم، ضعف بدن، کم آبی بدن، و کاهش اشتها می شوند. در موارد شدید، تب می تواند موجب شکل گیری نشانه هایی از جمله تحریک پذیری و اختلالات خلق و خو، گیجی، تشنج، یا حتی توهم شود. این نشانه ها اغلب زمانی رخ می دهند که دمای هسته بدن در دامنه بسیار بالا، بین 39.4 و 41.1 درجه سلسیوس باشد.

آمبولی پا بدون علائم

تقریبا نیمی از افرادی که یک لخته خون در پا (یا ترومبوز سیاهرگی عمقی) را تجربه می کنند، نشانه های اندک یا هیچ نشانه ای دارند. در شرایطی که یک لخته خون بدون نشانه معمولا حکایت از این دارد که ترومبوز هنوز به مرحله ای جدی نرسیده است، اما همواره نیز این گونه نیست. حتی لخته های خون بزرگ که نیاز فوری به توجه پزشکی دارند می توانند گاهی اوقات بدون هیچ نشانه ای باشند و در جریان خون حرکت کنند. اگر در معرض خطر قرار دارید، این یکی از دلایل اهمیت انجام فعالیت هایی است که از شکل گیری لخته های خون پیشگیری می کنند. استفاده از پوشاک راحت، پرهیز از ایستادن و نشستن برای مدت زمان بیش از یک ساعت، کاهش مصرف نمک، و فعال باقی ماندن از لحاظ جسمانی از جمله اقداماتی هستند که می توانید مد نظر قرار دهید.

آمبولی پا و سیاهرگ های متورم

گاهی اوقات، یک لخته خون سرسخت خود را از طریق تورم در سیاهرگ های سطحی، یا اطراف قسمتی از پا که توسعه می یابد، نشان خواهد داد. اگر پدیده ای مشابه را در دیگر قسمت های بدن تجربه نمی کنید، باید توجه ویژه ای به این نشانه داشته باشید. در بیشتر موارد، سیاهرگ های متورم عوارض یا مشکلاتی را موجب نخواهند شد. با این وجود، در مواردی که لخته خون فشار قابل توجهی روی رگ های خونی اطراف وارد می کند، امکان پارگی داخلی وجود دارد و قرمزی یا کبودی تشدید شده را موجب شود.

آمبولی پا چیست

یکی از مشکلاتی که می تواند بعد از شکستگی های لگن، ران و ساق و یا اعمال جراحی لگن و پاها به وجود آید لخته شدن خون یا ترمبوز وریدی و سپس آمبولی وریدی یا ترومبوآمبولی Thromboembolism است. گرچه این عارضه می تواند در هر شکستگی های لگنی و پاها ایجاد شود ولی در افراد مسن و یا در افرادی که مدت زیادی در بستر استراحت کرده و بی حرکت می مانند بیشتر دیده می شود. DVT مخفف Deep Vein Thrombosis ، به معنای پیدا شدن لخته ی‌ خون در ورید‌های عمقی پا ، به ویژه ساق پا است. ورید‌های (سیاهرگ های) ساق و ران پا به دو دسته طبقه‌بندی می‌شوند: 1- ورید‌های سطحی که گاهی هم قابل رویت هستند و بعضی مواقع با نارسا شدن آنها بیماری واریس پیدا می‌شود. این ورید‌ها خون اندام تحتانی را به بالا می‌برند. 2- ورید‌های عمقی که خون را از همان ورید‌های سطحی و از عمق اندام‌ها تحویل می‌گیرند و راه اصلی انتقال خون به سمت بالا هستند. این وریدها بعدا خون را به وریدهای رانی و سپس لگن تخلیه کرده و از طریق وریدهای شکمی به قلب منتقل می‌کنند تا پس از تصفیه به سراسر بدن منتقل ‌شود. پیدایش DVT یا آمبولی در پا، در انتقال خون اختلال ایجاد می کند و به درد و تورم عضو منجر شود. از طرف دیگر ممکن است این لخته‌ها حرکت کرده و به وریدهای بالاتر و دستگاه‌های حیاتی مثل ریه، مغز، قلب و غیره بروند و عارضه‌های بدتری درست کنند.

علت آمبولی پا

عوامل مختلفی باعث ایجاد آمبولی در پا و ساق پا می‌شود که قابل کنترل‌اند و می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. یکی از این موارد افراد چاق هستند که فرقی نمی‌کند جوان باشند و یا سن بالایی داشته باشند، به هر حال می‌تواند عاملی برای ایجاد لخته شدن خون باشد. عامل دیگر، کسانی هستند که سیگار مصرف می‌کنند و یا سندرم متابولیک دارند. افرادی که دچار فشارخون و یا اختلالات چربی خون هستند، احتمال ابتلا به آمبولی در آن‌ها بسیار بالا است. همچنین افرادی که از گوشت قرمز بیشتر استفاده می‌کنند و در وعده‌های غذاییشان ماهی و سبزیجات کمتری می‌خورند جز عواملی هستند که به عنوان عامل خطرساز برای امبولی و ترومبوس ورید‌های عمقی تلقی می‌شوند. این‌ها از جمله مواردی هستند که افراد می‌توانند آن را اصلاح کنند. رژیم غذایی مناسب، قطع سیگار و کنترل فشار خون و چربی از جمله کارهایی است که فرد می‌تواند با رعایت الگوهای صحیح از احتمال بروز آمبولی پا جلوگیری کند. یک سری عوامل نیز مورد توجه قرار می‌گیرند که قابل کنترل نیستند. برای مثال طبیعتا با افزایش سن، شانس ایجاد آمبولی ریه بالا می‌رود و یا به طور کلی عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و یا عفونت‌ها، بیماری‌های مزمن ریوی و نارسایی‌های قلبی عواملی هستند که در بروز لخته شدن خون تاثیر دارند. به خصوص افرادی که جراحی‌های ارتوپدی و یا جراحی‌های لگن انجام داده‌اند به دلیل اینکه مدت زمان طولانی را بستری هستند، امکان دارد معمولاً در بیمارستان‌ها شیوه‌هایی که برای پیشگیری از لخته شدن خون در پا است انجام می‌شود از جمله داروهای ضد انعقادی که تجویز می‌شود و یا وسیله‌هایی که به اندام تحتانی بسته می‌شود تا خون در ورید‌ها ماندگار نشود. هر چقدر افراد استراحت‌های مطلق و بدون حرکت داشته باشند احتمال لخته شدن خون در آن‌ها بالا‌تر می‌رود. به همین دلیل به بیمار توصیه می‌شود که در اسرع وقت از تخت خود پایین آید و راه برود.

تشخیص آمبولی پا

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ ونوگرافی‌ (رادیوگرافی‌ وریدها)، سونوگرافی‌ و پلتیسموگرافی‌ (میزان‌ خونی‌ را که‌ از اندام‌ عبور می‌کند، اندازه‌ می‌گیرد) باشند. اگر لخته‌ها کوچک‌، محدود به‌ ساق‌ بوده‌ و بیمار توانایی‌ حرکت‌ داشته‌ باشد، درمانی‌ لازم‌ نیست‌. لخته‌ها غالباً خود به‌ خود رها می‌شوند. برای‌ اکثر بیماران‌ بستری‌ شدن‌ به‌ خاطر تزریق‌ ضد انعقادها و مشاهده‌ عوارض‌ لازم‌ است‌. در بیماران‌ خاص‌، اقدام‌ به جراحی‌ برای‌ کار گذاشتن‌ یک‌ دستگاه‌ غربال‌ (چتر) در ورید اجوف‌ تحتانی‌ (ورید اصلی‌ که‌ به‌ ریه‌ها وارد می‌شود) برای‌ به‌ دام‌ انداختن‌ لخته‌ها قبل‌ از رسیدن‌ به‌ ریه‌ها می شود. زمانی که برای یک فرد تشخیص آمبولی داده می شود باید درمان ضد انعقاد شروع شود و دارویی به نام هپارین تجویز می شود که به صورت تزریقی بوده، اما داروی وارفارین نیز اغلب در دوره درمان و بعد از آن نیز تجویز خواهد شد. از جوراب های آنتی آمبولی نیز برای درمان آمبولی در پا و پیشگیری از لخته شدن خون بهره گرفته می شود. در بیماران با درمان وارفارین نیاز به انجام آزمایش خون و اندازه گیری سطح INR خون دارند که با توجه به سطح INR دوز وارفارین توسط پزشک معالج تنظیم می شود. باید سه ماه اول درمان ضد انعقاد، INR خون چک شود.

عوامل خطر در آمبولی پا

افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)

آمبولی پا در بارداری

زنان در طی بارداری و 4 تا 6 هفته بعد از زایمان ممکن است دچار ترومبوز ورید عمقی گردند. در سه ماهه اول بارداری و 6 هفته بعد از زایمان، احتمال لخته شدن خون زیاد است. در دوران بارداری، به علت افزایش هورمون استروژن، احتمال تشکیل لخته خونی 10 برابر می شود. فشار رحم در طی بارداری نیز می تواند مانع جریان خون شود. برخی اختلالات خونی نیز می تواند باعث این مشکل شود.

درمان آمبولی پا

داروهای ضد انعقاد خون از قبیل وارفارین و هپارین توسط پزشک تجویز می شوند. این داروها باعث تجزیه لخته خون و درمان آمبولی می شوند. داروهایی که باعث حل شدن لخته خون می شوند را ترومبولیتیک می خوانند. این داروها باعث خونریزی ناگهانی و شدید می شوند. این داروها در بیمارستان به صورت تزریق داخل وریدی، وارد بدن می شوند. اگر شما از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنید، باید مرتبا آزمایش خون بدهید. پزشک برای شما آزمایش خون می نویسد تا ببیند رگ های شما نازک نشده باشد. داروهای ضدانعقاد باعث رقیق شدن خون می شوند و مصرف کنندگان آنها، به آسانی خونریزی می کنند. خونریزی داخلی، خطرناک است. علائم هشداردهنده خونریزی داخلی عبارتند از: درد شکم، تهوع قرمز و یا شبیه دانه های قهوه، مدفوع قرمز روشن و یا سیاه. خونریزی در مغز باعث سردرد شدید، سکته، تغییرات بینایی، تحرک غیرطبیعی و گیجی می شود. در صورت بروز آمبولی یا لخته در وریدهای عمقی پا و ساق پا درمان با استفاده از داروهای ذکر شده شروع می شود. البته دوز و میزان مصرف دارو وقتی ترومبوز یا آمبولی به وجود آمده است بیش از میزانی است که برای پیشگیری مورد استفاده قرار می گیرد.

پیشگیری از آمبولی پا

با دنبال کردن موارد زیر، می‌توان از تشکیل لخته‌های خون و آمبولی در پاها پیشگیری کرد: اگر مجبور بودید مدتی را در حالت درازکش بوده باشید، مثلا پس از جراحی، بیماری یا تصادف، هرچه سریع‌تر راه رفتن را آغاز کنید. اگر در معرض خطر تشکیل لخته هستید، با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید: استفاده از جوراب‌های ساق بلند فشاری یا جوراب ضد آمبولی (که اغلب جوراب‌های ساق‌بلند فشاری پزشکی خوانده می‌شوند)، استفاده از داروهای ضدانعقاد خون برای پیشگیری از تشکیل لخته خون. اگر ناچارید برای مدتی طولانی در حالت نشسته بمانید، مثلا در سفرهایی که بیش از 4 ساعت به طول می‌انجامند، هر 2 تا 3 ساعت یک بار، بلند شوید و راه بروید. در همان حالت نشسته، اندام تحتانی خود را ورزش دهید، به این صورت که: 1- در حالی که انگشت شست پای خود را روی زمین نگه داشته‌اید، پاشنه‌های خود را بالا و پایین ببرید. 2- در حالی که پاشنه‌های خود را روی زمین نگه داشته‌اید، انگشت شست پای خود را بالا و پایین ببرید.

بیشتر بخوانید : آمبولی ریه ♥ درد روی پا ♥ درد ران پا ♥ آرتروز پا ♥ گرفتگی رگ پا

آمبولی ریه

آمبولی ریه

آمبولی ریه ,آمبولی ریه Ppt,آمبولی ریه+درمان,آمبولی ریه در بارداری,آمبولی ریه در زنان باردار,آمبولی ریه بعد از سزارین,آمبولی ریه در حاملگی

توضیحاتی در مورد آمبولی ریه

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی ریه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم آمبولی ریه

علایم شایع و میزان شیوع آن‌ها در ترمبوآمبولی ریوی، تندنفسی و کوتاه شدن نفس‌ها و تنگی نفس شنیدن صدای رال (کراکل) ریوی شنیدن صدای دوم قلب تندی ضربان قلب (کمتر ۱۰۰ تپش در دقیقه) تب اندک ولی بیش از °۳۷٫۸[۴] تعریق شدید (دیافورز) شنیدن صدای گالوپ s3 یا s4 (صدای سوم و چهارم قلب) سنکوپ (غش کردن یا حالت غش پیدا کردن) همراه بودن علایم و نشانه‌های بالینی ترومبوفلبیت تورم و درد اندام زیرین (اگر باشد معمولاً قبل از سایر علایم نیز دیده می‌شود) شنیدن صدای سوفل قلبی سیانوز (آبی یا کبود شدن انتهای انگشتان، لب‌ها یا صورت و مخاط‌ها به علت کمبود اکسیژن خون) درد قفسه سینه سرفه گاهی همراه با خلط خونی بروز ادم حاد ریه

دلایل آمبولی ریه

لخته شدن خون در سیاهرگ‌های عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل رگ تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد می‌تواند ایجاد شود.  از عوامل تشدیدکننده بیماری سن بالای ۶۰ سال هرگونه آسیب یا بیماری نیازمند استراحت طولانی در بستر نشستن در یک حالت ثابت به مدت طولانی برای نمونه در مسافرت با هواپیما جراحی گذشته نارسایی احتقانی قلب اختلالات ریتم قلب پرخونی پلی سیتمی کم خونی همولیتیک شکستگی استخوان چاقی مصرف دخانیات بارداری مصرف قرص‌های ضد بارداری به ویژه در خانم‌های سیگاری فشار خون بالا سرطان که شایعترین آن سرطان پانکراس است وجود کاتترهای ورید مرکزی

پیشگیری از آمبولی ریه

از استراحت طولانی‌مدت در بستر در بیماری خودداری کنید. در دوره نقاهت از جوراب کشی بهره‌گیری کنید (چه در هنگام استراحت در بستر و چه در هنگام برخاستن از بستر) پس از جراحی هر چه زودتر حرکت اندام‌های زیرین و راه رفتن را آغاز کنید. خودداری از کاربرد دخانیات، به ویژه در خانم‌های ۳۵ سال به بالا که قرص ضد بارداری مصرف می‌کنند. دوری از جراحی‌های غیر ضروری. در این موارد از روش‌های دیگری به جز جراحی بهره‌گیری کنید. در سفر هر ۱–۲ ساعت زمانی ایستاده و راه بروید. مصرف یک قرص آسپرین در روز می‌تواند نقش پیشگیری‌کننده در این زمینه داشته باشد؛ در این باره با پزشک خود مشورت کنید. غواصی به شیوه درست

آمبولی ریه و عوارض

مرگ سریع‌الوقوع در اثر یک لخته بزرگ که بیش از ۵۰٪ جریان خون ریه‌ها را مسدود کند. خون‌ریزی شدید داخل ریه دراثر لخته‌های کوچکتر

درمان آمبولی ریه

بررسی‌های تشخیصی می‌شود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایش‌های خون جهت اندازه‌گیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد.  هدف درمانی شامل: نگهداری عملکرد قلب و ریه در اندازه پذیرفتنی (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی جراحی ممکن است برای بستن رگ بزرگ منتهی به قلب و ریه (رگ اجوف) یا نهادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از گذر لخته‌ها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت) بکارگیری جوراب‌کشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی از نشستن به حالتی که ساق‌ها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید. در هنگام نشستن طولانی مدت گونه‌ای بنشینید که پاها بالاتر از ران‌ها قرار گیرند. در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید. داروها داروهای ضد انعقاد به سوی حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به گونه مرتب اندازه‌گیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آن‌ها در اندازه دلخواه و بی‌خطر است. تجویز اکسیژن، در صورت نیاز آنتی بیوتیک‌ها، در موارد آمبولی عفونی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا هنگام برطرف شدن علایم التهابی برآمده از لخته شدن خون در بستر استراحت نمایید. در استراحت در بستر اندام‌های زیرین را به گونه مکرر حرکت دهید تا به جریان یافتن خون در آن‌ها کمک شود. رژیم غذایی رژیم ویژه‌ای نیاز نیست.

آمبولی ریه بعد از زایمان

پزشکان معمولا به خانم‌های باردار توصیه می‌کنند تحرک داشته باشند و پیاده‌روی را از قلم نیندازند. اما این پیاده‌روی و تحرک به جز اینکه باعث بهتر شدن جریان خون در رگ‌ها می‌شود، از بروز آمبولی ریه که بیماری شایعی در قبل و بعد از زایمان است هم جلوگیری می‌کند. بنابراین ما از دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان و دارای برد تخصصی، درباره علائم این بیماری شایع پس از زایمان و علائم و درمان آن پرسیدیم.دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان، درباره آمبولی ریه پس از زایمان می‌گوید:« آمبولی ریه به مسدود شدن عروق ریه و انسداد مکانیکی در شریان‌های ریه گفته می‌شود. آمبولی ریه بعد از زایمان در هر 7‌هزار حاملگی یک‌بار رخ می‌دهد گرچه احتمال بروز آن هم قبل از زایمان و هم بعد از زایمان وجود دارد. نحوه بروز این عارضه در قبل و بعد از زایمان یکسان است اما آمبولی‌هایی که پس از زایمان اتفاق می‌افتند،‌ درصد مرگ و میر بیشتری دارند.» تقریبا 70 درصد از کسانی که دچار آمبولی ریه می‌شوند، لخته شدن ورید‌های عمقی هم در آنها مشاهده شده است. به همین دلیل دکتر سمامی می‌گوید: «این عارضه ممکن است هم در زایمان طبیعی و هم در سزارین اتفاق بیفتد. اما درصد آن در زایمان سزارین بیشتر است چون در سزارین بیمار جراحی شده و مقداری خون از دست داده است که همین می‌تواند از عوامل بروز آمبولی باشد. خطر بروز آمبولی ریه در مادران از هفته اول بعد از زایمان تا 6 ماه بعد وجود دارد اما در اولین هفته پس از زایمان بیشتر اتفاق می‌افتد. خانم‌هایی که تازه زایمان کرده‌اند ممکن است در هفته اول تحرک‌شان کم شود و همین کم‌تحرکی یکی از فاکتور‌های بروز آمبولی است.»

علت آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه زمانی اتفاق می‌افتد که یک توده از مواد – اغلب یک لخته‌ی خون – داخل یک شریان گیر می‌کند. این لخته‌های خون اغلب از وریدهای عمقی پاها می‌آیند. این عارضه به ترومبوز ورید عمقی (DVT) معروف است. در اکثر موارد، چندین لخته‌ی خون در آمبولی ریه دخیل‌اند اما نه لزوما به‌طور همزمان. بخش‌هایی از ریه که توسط شریان‌های مسدودشده اداره می‌شدند، از خون تُهی می‌شوند و ممکن است ازبین بروند (مرگ بافت ریه). این وضعیت انفارکتوس ریوی نامیده می‌شود و باعث می‌شود که رساندن اکسیژن به سایر قسمت‌های بدن برای ریه‌ها دشوار شود. گاهی اوقات انسداد در عروق خونی توسط موادی به غیر از لخته‌های خون ایجاد می‌شود، مانند: چربی مربوط به مغز استخوانِ یک استخوان بلند شکسته؛ کلاژن یا سایر بافت‌ها؛ بخشی از یک تومور؛ حباب‌های هوا.

عوامل پر‌خطر آمبولی ریه در بارداری و زایمان

از عوامل پر‌خطر بروز آمبولی ریه می‌توان به زایمان سزارین، دیابت، خونریزی، کم‌خونی،‌ویار شدید حاملگی، بی‌تحرکی (شامل کسانی می‌شود که در دوره بارداری باید استراحت داشته باشند و یا کسانی که بعد از بارداری تحرک چندانی ندارند)، چاقی، حاملگی چند‌قلویی،‌فشار‌خون حاملگی (پره‌اکلامپسی)،‌عفونت بعد از زایمان، بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی، دخانیات (بیش از 10 سیگار در روز)، سابقه ترومبوز یا آمبولی، سرطان، لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مسافرت‌های طولانی و بی‌تحرکی زیاد ناشی از آن، سندروم نفروتیک (سندرومی مرتبط با کلیه‌ها)، خونریزی بعد از زایمان، تزریق خون و بیماری قلبی اشاره کرد.‌جراحی ارتوپدی بر اثر شکستگی پا که بی‌تحرکی ناشی از آن موجب بروز آمبولی شده و خود این جراحی هم یکی از عوامل بروز آن است. همچنین دکتر سمامی اختلالات ژنتیکی را در بروز این عارضه بسیار مهم می‌داند و می‌گوید:« اختلالات ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال ترومبوفیلیک ارثی هم می‌تواند باعث بروز آمبولی شود. این اختلال ژنتیکی در این افراد، به این صورت است که پروتئین‌های خاصی در بدن تولید می‌شوند که در صورت بروز ترومبوز یا آمبولی باعث مهار آن می‌شوند، اما این پروتئین‌ها در بدن این افراد به طور ارثی و یا به دلیل بیماری سرطان، وجود ندارد.»

آمبولی ریه و سابقه ژنتیکی

جالب است بدانید که بسیاری از افراد اصلا نمی‌دانند که سابقه ژنتیکی این بیماری را دارند. بر همین اساس دکتر سمامی توضیح می‌دهد:« افرادی که سابقه‌ی مرگ ناگهانی در اثر آمبولی ریه در خانواده دارند و یا افرادی از خانواده‌ی نزدیک‌شان دچار ترومبوز شده‌اند و چنین تجربه‌هایی دارند ممکن است مشکوک به آمبولی ریه باشند. همچنین خانم‌هایی که دچار ترومبوز می‌شوند اما باردار نیستند و هیچ‌کدام از علائم آمبولی هم در آنها مشاهده نشده است، به احتمال زیاد زمینه ژنتیکی دارند.»

پیشگیری از آمبولی ریه در بارداری و زایمان

دکتر سمامی خانم‌ها برای پیشگیری از آمبولی ریه، باید حتما مراقبت‌های بارداری را انجام دهند، به پزشک شرح‌حال مناسب بدهند و اگر سابقه‌ای از لخته شدن خون در خانواده دارند به او بگویند، نباید بی‌تحرک بمانند، باید کم‌خونی‌شان را اصلاح کنند. این افراد بعد از زایمان هم نباید به مدت‌های طولانی دراز بکشند، نباید سیگار بکشند و باید از جوراب‌های واریس یا الاستیک استفاده کنند. برای پیشگیری از بروز این عارضه در بیمارانی که زمینه‌ارثی دارند و یا مشکوک به آمبولی هستند، دارو‌های ضد‌انعقادی تجویز می‌شود. ضمن اینکه درمان آمبولی هم معمولا با هپارین و دارو‌های ضد‌انعقادی انجام می‌شود.»

همه چیز درباره ریه ها

ریه ها یک جفت اندام در قفسه سینه است که در درجه اول مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و هوایی که ما تنفس می کنیم می باشد ریه ترکیب خوشه ای از کیسه های هوایی کوچک ( آلوئول ) ، دیوار الاستیک (غشاء)، مویرگ ها و رگ های خونی کوچک است این غشاء بین آلوئول و رگ های خونی باعث نزدیکی هوا و خون با یکدیگر می شود فاصله هوایی موجود در ریه و خون در مویرگ های بسیار کم است و اجازه می دهد تا مولکول های اکسیژن و دی اکسید کربن در سراسر غشاء انتقال یابد. تبادل هوا بین ریه ها و خون از طریق شریان ها و سیستم وریدی می باشد شریانها و وریدها حمل و انتقال خون را در سراسر بدن انجام می دهند اما این روند برای هر کدام بسیار متفاوت است. سرخرگ ها که خون را از قلب به بدن می برند ورید ها خون را از بدن به قلب برمی گردانند. و قلب یک پمپ دو طرفه است.

آمبولی ریه و سابقه پزشکی

اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده‌تان در گذشته به لخته‌های خون وریدی یا آمبولی ریه دچار شده باشید، خطر ابتلای شما به این وضعیت بیشتر خواهد شد. این ممکن است به علت اختلالات ارثی باشد که بر خون اثر می‌گذارند و آن را بیشتر مستعد لخته‌شدن می‌کنند. علاوه بر این برخی از بیماری‌ها و درمان‌های پزشکی نیز شما را در معرض خطر قرار می‌دهند، مانند: بیماری قلبی: بیماری قلبی‌عروقی به‌ویژه نارسایی قلبی، احتمال تشکیل لخته‌های خون را افزایش می‌دهد. سرطان: برخی سرطان ها – به‌خصوص سرطان‌ پانکراس (سرطان لوزالمعده)، سرطان تخمدان، سرطان ریه و بسیاری از سرطان‌هایی که دچار متاستاز شده‌اند – سطوح موادی را که به تشکیل لخته‌ی خون کمک می‌کنند، افزایش می‌دهند. شیمی درمانی نیز احتمال تشکیل لخته‌ی خون را افزایش می‌دهد. در زنانی با سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی سرطان سینه که تاموکسیفن یا رالوکسیفن مصرف می‌کنند نیز احتمال تشکیل لخته‌های خون بیشتر است. جراحی: جراحی یکی از علل اصلی لخته شدن خون است. به همین علت برای پیشگیری از تشکیل لخته‌ها ممکن است قبل و بعد از جراحی‌های مهمی مانند تعویض مفصل زانو، داروهای خاصی به فرد داده شود.

آمبولی ریه و استراحت طولانی مدت

احتمال تشکیل لخته‌های خون در طول دوره‌هایی که فرد هیچ‌گونه فعالیت بدنی ندارد، بسیار بیشتر خواهد شد، مانند: استراحت در رختخواب: درازکشیدن طولانی‌مدت در رختخواب پس از جراحی، حمله‌ی قلبی، شکستگی پا، آسیب‌دیدگی یا هر نوع بیماری جدی، شما را بیشتر مستعد تشکیل لخته‌های خون می‌سازد. هنگامی که اندام‌های تحتانی به‌مدت طولانی افقی باشند، جریان خون وریدی کُند و خون در پاها جمع می‌شود. سفرهای طولانی: نشستن در یک وضعیت تنگ و فشرده (کم‌جا) در طول سفرهای هوایی یا زمینی طولانی، جریان خون در پاها را کُند می‌سازد که این امر در تشکیل لخته‌های خون نقش دارد.

خطرات آمبولی ریه

آمبولی ریه می‌تواند بسیار خطرناک باشد. حدود یک‌سوم از افراد با آمبولی ریه‌ی تشخیص داده‌نشده یا درمان‌نشده زنده نمی‌مانند، با این‌حال هنگامی که این عارضه به‌موقع تشخیص داده و درمان شود، این میزان به‌طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. آمبولی ریه ممکن است به پرفشاری خون ریوی نیز منجر شود؛ وضعیتی که در آن فشار خون در ریه‌های شما و در سمت راست قلب‌تان بیش‌ازحد بالاست. هنگامی که گرفتگی‌هایی در عروق داخل ریه‌هایتان داشته باشید، قلب‌تان باید برای به‌جریان‌انداختن خون در آن رگ‌ها سخت‌تر کار کند. این مسئله، فشار خون را در داخل این رگ‌ها و سمت راست قلب افزایش می‌دهد که می‌تواند قلب شما را ضعیف کند. در موارد نادر، آمبولی‌های کوچکی به‌طور مکرر اتفاق می‌افتند، به مرور زمان گسترش می‌یابند و به پرفشاری ریوی مزمن منجر می‌شوند که به پرفشاری ریوی ترومبوآمبولیک مزمن نیز معروف است.

آمبولی ریه پس از جراحی

جلوگیری از تشکیل لخته در رگ‌های عمقی پاها (ترومبوز ورید عمقی)، به پیشگیری از آمبولی ریه کمک خواهد کرد. به این دلیل اکثر بیمارستان‌ها در مورد اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از لخته‌شدن خون بسیار جدی هستند، ازجمله: ۱. رقیق کننده خون (ضدانعقادها) این داروها اغلب قبل و بعد از جراحی به افرادی که در معرض خطر تشکیل لخته هستند و همچنین کسانی که به‌خاطر حمله‌ی قلبی، سکته مغزی یا عوارض ناشی از سرطان در بیمارستان بستری شده‌اند، داده می‌شود. ۲. جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس) جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس)، پاها را به‌طور یکنواخت تحت فشار قرار می‌دهند و به رگ‌ها و عضلات پا کمک می‌کنند خون را به‌طور مؤثرتری حرکت بدهند. آنها یک راه مطمئن، ساده و ارزان برای جلوگیری از راکدشدن خون در طول و پس از جراحی عمومی هستند. ۳. بالا‌آوردن پا بلندکردن پاهایتان در هر زمان ممکن و در طول شب نیز بسیار مؤثر است. با قراردادن چند کتاب یا آجر، پایین تخت‌تان، پاهایتان را ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر بالا بیاورید. ۴. فعالیت بدنی حرکت‌کردن در اسرع وقت پس از جراحی، به پیشگیری از آمبولی ریه و سرعت‌بخشیدن به روند بهبودی کمک می‌کند. این یکی از دلایل اصلی است که پرستاران از بیماران می‌خواهند هرچه زودتر از جایشان بلند شوند – حتی در همان روزی که جراحی داشته‌اند – و علی‌رغم وجود درد در محل برش جراحی، چند دقیقه راه بروند.

آمبولی ریه حین سفر

احتمال تشکیل لخته‌های خون در حین مسافرت کم است اما با طولانی‌شدن سفر، افزایش می‌یابد. اگر عوامل خطر لخته‌شدن خون را دارید و در مورد مسافرت نگران هستید، با پزشک‌تان صحبت کنید. پزشک شما ممکن است موارد زیر را برای کمک به پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون در طول مسافرت توصیه کند: ۱. مقدار زیادی مایعات بنوشید کم‌آبی می‌تواند در تشکیل لخته‌های خون نقش داشته باشد و آب، بهترین مایع برای پیشگیری از کم‌آبی بدن است (فواید نوشیدن آب). از مصرف الکل اجتناب کنید، چون باعث ازدست‌رفتن آب بدن و کم‌آبی می‌شود. ۲. از جایتان بلند شوید در طول سفرهای هوایی، هر یک ساعت از جایتان بلند شوید و در کابین هواپیما قدم بزنید. اگر رانندگی می‌کنید، هر یک ساعت توقف کنید و چند بار دور ماشین راه بروید. چند مرتبه نیز حرکت خم‌کردن عمیق زانوها (deep knee bends) را انجام بدهید. ۳. در صندلی‌تان وول بخورید هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه، مچ پاهایتان را به عقب و جلو خم کنید و بپیچانید. ۴. جوراب‌های فشرده‌سازی بپوشید پزشک‌تان ممکن است برای کمک به افزایش گردش خون و حرکت مایع در پاهای شما، پوشیدن این جوراب‌ها را توصیه کند. جوراب‌های فشرده‌سازی در انواع بافت‌ها و رنگ‌های شیک موجودند. حتی دستگاه‌هایی به‌نام stocking butlers نیز وجود دارند که در پوشیدن این جوراب‌ها به شما کمک می‌کنند.

بیشتر بخوانید : آمبولی پا ♥ آمپیم ♥ عفونت ریه ♥ سرطان ریه ♥ ذات الریه

فواید قلیان شارژی

فواید قلیان شارژی

قلیان ،مضرات قلیان،مضرات قلیان الکترونیکی،مضرات قلیان برای زنان،مضرات قلیان جیبی،مضرات قلیان شارژی،مضرات قلیان میوه ای،مضرات قلیان برازجانی،مضرات قلیان خوانسار،مضرات قلیان در دوران شیردهی،مضرات قلیان و سیگار،مضرات قلیان الکترونیکی جیبی،مضرات قلیون الکترونیکی،مضرات قلیان الکترونیک،مضرات قلیان های الکترونیکی،مضرات قلیون الکترونیک،مضرات قلیان برای زنان شیرده

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد قلیان و مضرات ان صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب باعث ترک قلیان خوانندگان عزیز ما شود.قلیان یک لوله آبی است که برای کشیدن تنباکو از طریق آب سرد استفاده می‌شود. تنباکو در کاسه‌ای که در بالای آن قرار می‌گیرد و از طریق زغال‌هایی که روی کاسه تنباکو قرار داده می‌شود، داغ شده و دود از طریق آب که در پایین آن قرار دارد، فیلتر می‌شود.تنباکوی مورد استفاده برای قلیون، تنباکویی مرطوب و چسبناک است که در عسل و شیره خیسانده می‌شود.نباکوهای قلیون طعم‌های مختلفی دارند مثل سیب، هلو، نارگیل، انبه، نعناع و توت‌فرنگی.

اطلاعاتی در مورد قلیان

از قرن ۱۶ به بعد تصور نادرست طریقه سالم و ایمن مصرف تنباکو به صورت استفاده از قلیون مطرح گردید زمانی که حکیمی بنام ابوالفتح پیشنهادکردکه دودباید اول از یک محفظۀ آبی بگذرد تا به شکل بی ضرردرآید این عقیده اولیه به منظور پوشاندن عوارض تنباکو انگیزه ای و هدفی خوب را دنبال می کرد ولی بدون هیچ گونه شواهد مبنی بر کاهش بیماری باعث تصور نادرست ایمن بودن مصرف تنباکو به شکل قلیون شد. کشیدن یک یا دو بار قلیون در روز، فرد استفاده‌ کننده را دچار اعتیاد می ‌کند، در حالی ‌که تصور غلط جامعه این است که دود حاصل از قلیون از آب رد می‌ شود و مواد سمی آن از بین می‌ رود امروزه ترکیبات مخصوص تنباکو که فروخته می شوند اغلب با میوه ، عسل ، شهد و بعضی گیاهان با غلظت زیادی طعم دار شده اند که جذابیت کاذب درمصرف کننده ایجاد می کند. هر وعده قلیون برابرمصرف یک پاکت سیگاربوده و قلیون، در هر بار مصرف، دود بسیار زیادتری را در مقایسه با کشیدن یک نخ سیگار ایجاد می‌ کندبصورتی که مصرف یک نخ سیگار بین ۵۰۰ سی‌سی تا یک لیتر دود تولید می‌ کند، اما استفاده ی یک بار از قلیون ۱۰ تا ۲۰ لیتر دود تولید خواهد, دود استنشاق ‌شده از قلیون، نه تنها همه ی مواد سرطان ‌زای دود سیگار را دارا است، بلکه مونوکسیدکربن بیشتری هم دارد و در فرهنگ جامعه ی ما به این حقیقت علمی توجهی نمی ‌شود. افراد سیگاری که به طور متداول ‌۸ تا ‌۱۲ نخ سیگار در روز مصرف می‌ کنند، به طور متوسط با ‌۴۰ تا ‌۷۵ پُک که به مدت ‌۵ تا ‌۷ دقیقه به طول می ‌انجامد، حدود ‌۵ تا ۶ لیتر دود استنشاق می‌ کنند و این در حالی ‌است که مصرف ‌کننده ی قلیون در هر وعده مصرف که به طور متداول ‌۲۰ تا ‌۸۰ دقیقه طول می ‌کشد، حدود ‌۵۰ تا ‌۲۰۰ پُک می ‌زند که هر پک به طور متوسط حاوی ‌۱۵/۰ تا یک لیتر دود است. میزان و عمق دَم در حرکت دادن آب قلیون بسیار مهم است و قلیون با وجود اینکه کمتر مصرف می ‌شود، اما حجم دودی که از طریق آن وارد بدن می‌ شود، ۱۰ تا ۲۰ برابر دود ناشی از مصرف سیگار است.

باورهای غلط در مورد قلیان

باور غلط 1- ازآنجا که تنباکوی قلیون از طریق آب فیلتر می‌شود، کلیه مواد مضر آن تصفیه می‌شود. واقعیت 1- کشیدن تنباکو از طریق آب، مواد سرطان‌زای آن را تصفیه نمی‌کند. این دود می‌تواند به اندازه دود سیگار اثر مخرب بر روی ریه و قلب داشته باشد. باور غلط 2- استنشاق دود قلیون ریه‌ها را نمی‌سوزاند، به همین دلیل مضر نیست. واقعیت 2- دود قلیون وقتی استنشاق می‌شود، ریه‌ها را نمی‌سوزاند، زیرا از طریق آبی که در پایین آن قرار دارد خنک می‌شود. با اینکه دود خنک می‌شود، اما هنوز هم حاوی مواد سرطان‌زایی است که برای بدن مضر است. باور غلط 3- کشیدن قلیون سالم‌تر از کشیدن سیگار است. واقعیت 3- دود قلیون به همان اندازه دود سیگار مضر است. قلیون به طریقی متفاوت دود تولید می‌‌کند: دود سیگار از سوختن تنباکو ایجاد می‌شود، در حالی که دود قلیون از طریق گرم شدن تنباکویی که در کاسه‌ای بالای آن قرار دارد از طریق زغال تولید می‌شود. محصول نهایی آن یعنی دود، یکسان است که حاوی مواد سرطان‌زا است. باور غلط 4- کشیدن قلیون به اندازه کشیدن سیگار اعتیادآور نیست، زیرا نیکوتین ندارد. واقعیت 4- تنباکوی قلیون هم مثل تنباکوهای معمولی حاوی نیکوتین است. در واقع، در یک جلسه 60 دقیقه‌ای قلیون ، فرد در معرض حجم دودی 100 تا 200 مرتبه بیشتر از یک سیگار قرار می‌گیرد. باور غلط 5- تنباکوی گیاهی قلیون سالم‌تر از تنباکوی معمولی است. واقعیت 5- این هم مثل کشیدن سیگار گیاهی یا “طبیعی”، فرد را در معرض مواد سرطان‌زا قرار می‌دهد.

خطر قلیان برای سرطان

بر اساس این فرض که آب، دود را تصفیه‌کرده و مواجهه با مواد سمی را کاهش‌می‌دهد، بسیاری افراد، قلیون را در مقایسه با سیگار که باعث سرطان می‌شود، کم‌خطرتر می‌دانند. به‌هرحال، قلیان هم می‌تواند باعث سرطان شود. قلیون ، برای گرم‌کردن تنباکو از زغال استفاده‌می‌کند و باعث ایجاد دود حاوی میزان بالای مونوکسید کربن، هدروکربن‌های چند حلقه‌ای آروماتیک سرطان‌زا (PAH) و دیگر مواد سرطان‌زا می‌شود. مطالعات دریافتند افرادی که قلیون می‌کشند سطح بالاتری از آنتی ژن کارسینوامبریونیک (CEA) در خون خود دارند که با ایجاد تومور در ارتباط است. کشیدن قلیون می‌تواند خطر سرطان دهان، ریه، معده و مری، و در درجه اول، کارسینوما در پانکراس و ریه را افزایش‌دهد.

قلیان و کاهش سطح اکسیژن خون

یکی از مواد سمی اصلی در دود قلیون ، مونوکسید کربن (CO) است. CO توانایی خون در حمل اکسیژن در بدن را کاهش‌داده و طیفی از مشکلات سلامتی، از بی‌خوابی گرفته تا سکته را افزایش‌ می‌دهد.

قلیان و مشکلات ریوی

مواد سمی دود قلیون می‌تواند در عروق، مانده و باعث انسداد آنها و درنتیجه بیماری‌های قلبی شود. کشیدن سنگین قلیون با سطح بالای تری‌گلیسیرید که یک عامل اصلی برای پیشرفت بیماری قلبی کرونری است، ارتباط دارد. همچنین می‌تواند باعث تغییر در ضربان قلب و ایجاد آریتمی قلب شود.

قلیان و افزایش عفونت

لوله آبی قلیون که در کافه‌های قلیون به‌کارمی‌رود، توسط مشتریان، دوباره مورد استفاده قرارمی‌گیرد. به‌طور طبیعی، اگر این وسیله به‌شکلی مناسب تمیز نشود، می‌تواند راه آسان و سریع انتقال عفونت باشد.

قلیان و مشکلات برای نوزادان

کشیدن قلیون ، دیگر فقط توسط مردان انجام‌ نمی‌شود، زنان نیز طرفدار قلیون هستند. خطرات کشیدن قلیون برای زنان بیشتر است و این خطر وجود دارد که به نسل بعدی منتقل‌شود. شواهدی وجوددارد که نشان‌می‌دهد در زنانی که روزانه قلیون می‌کشند در مقایسه با زنانی که نمی‌کشند، احتمال به دنیا آوردن نوزادان با وزن کم، بیشتر است. به‌علاوه، احتمال این‌که نوزادان این زنان دچار مشکلات تنفسی شوند نیز بیشتر است.

مضرات قلیان برای افراد سالم

سالن‌های مصرف قلیون ، آنقدر پر از دود است که بعد از مدتی، دیدن افراد کناری نیز بسیار سخت می‌شود. این مسئله، به‌دلیل آلودگی داخلی، خطرات را افزایش‌داده و سلامتی افراد غیرسیگاری را نیز تحت‌تاثیر قرارمی‌دهد. با حجم زیاد دودی که افراد غیرسیگاری در کافه‌های قلیون با آن مواجهند، در معرض خطرات مشابه یا حتی بیشتری نسبت به استفاده‌کنندگان قرارمی‌گیرند.

اطلاعات گمراه کننده قلیان

77 درصد از بسته‌هایی که از لبنان جمع‌آوری شدند درصد قطران را 0%، 28 درصد آن محتوای نیکوتین را 5/.% و 36 درصد 0.05% اعلام کردند. از محصولاتی که از سایر کشورها جمع‌آوری شد، 77% محتوی قطران را 0%، 54% محتوی نیکوتین را 5/.% و 25% 0.05% اعلام کرده بودند. این یافته‌ها آشکارا نشان از اطلاعات گمراه‌کننده این بسته‌ها دارد.

مضرات قلیان برای مردان

کشیدن قلیون می‌تواند تحرک و طول‌ عمر اسپرم را کاهش داده و موجب تغییرات ژنتیکی شود که بر بچه تاثیر می‌گذارد. از آنجاکه قلیون حاوی فلزات سنگینی چون آرسنیک، کروم، سرب و کوبالت است، اینها موجب کاهش تولید اسپرم می‌شوند.

مضرات قلیان در بارداری

از آنجا که لوله قلیون حاوی میکرو ارگانیسم‌های عفونی زیادی است و زنان باردار سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال گرفتن بیماری بیشتر خواهد بود. قلیون هم مانند سیگار می‌تواند احتمال وضع‌حمل پش از موعد، مرده به دنیا آمدن نوزاد و سایر مشکلات را افزایش دهد. همچنین می‌تواند بر رشد جنین نیز تاثیر منفی داشته باشد. نوزادانی که در معرض دود تنباکو قرار دارند بیشتر در خطر مرگ در رختخواب هستند. نوزادان و کودکانی که در دود تنفس می‌کنند، معمولاً بیشتر دچار سرماخوردگی، آسم و عفونت‌های گوش می‌شوند. دود قلیون غلظت اکسیژن را در بدن مادر کاهش داده و نهایتاً موجب تنگی نفس جنین شده و او را به سمت مرگ می‌کشاند. از آنجا که لوله قلیون حاوی میکروارگانیسمهای عفونی زیادی است و زنان باردار سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال گرفتن بیماری بیشتر خواهد بود. ر هم مانند سیگار میتواند احتمال وضعحمل پیش از موعد، و حتی مرده به دنیا آمدن نوزاد و سایر مشکلات را افزایش دهد. همچنین میتواند بر رشد جنین نیز تاثیر منفی داشته باشد. دود قلیون غلظت اکسیژن را در بدن مادر کاهش داده و نهایتاً موجب تنگی نفس جنین شده و او را به سمت مرگ میکشاند. بیشترین تاثیر سوءمصرف سیگار بر روی جنین، در سه ماهه دوم و سوم بارداری است، زیرا در این زمان اندام های جنین به تدریج تشکیل می شوند و در صورت استعمال سیگار، رشد اندام ها مختل و جنین با عقب ماندگی مواجه می شود. استعمال سیگار حتی پیش از بارداری هم مضر است و بر تخمک های زن تاثیر منفی دارد و قدرت باروری آن ها را کاهش دهد. استعمال سیگار موجب می شود تا هنگام زایمان، جنین با استرس مواجه شود و با آغاز درد زایمان، ضربان قلب جنین کاهش یابد و نتواند انقباضات رحم را تحمل کند. به این ترتیب زایمان با مشکل مواجه شده و نوزاد باید به روش سزارین متولد شود. استعمال سیگار توسط اطرافیان مادر باردار هم اثراتی سوئی بر جنین دارد و تنفس دود ناشی از سیگار اطرافیان نیز بسیار خطرناک است. دود قلیون نیز برای جنین بسیار مضر است و به دلیل این که پیش از استعمال با بخار آب مخلوط می شود، بسیار خطرناک تر از دود سیگار است.

مضرات دیگر قلیان

• اگر فویل آلومینیومی که در قلیون استفاده می‌شود کیفیت خوبی نداشته باشد، با زغال در حال سوختن واکنش داده و موادسرطان‌زایی تولید می‌کند که موجب سرطان می‌شود. • میزان دی‌اکسیدکربن که از طریق قلیون استنشاق می‌شود در مقایسه با سیگار بسیار بالا است و این مسئله باعث می‌شود که کشیدن یک قلیون برابر با 7 تا 10 سیگار باشد. • افرادیکه قلیون می‌کشند باید از این واقعیت مطلع باشند که دود قلیان چون از آب رد می‌شود و مرطوب است مدت زمان بیشتری در ریه‌ها می‌ماند. برخی میکروب‌ها، عمدتاً باکتری‌هایی که موجب سل می‌شوند، در لوله قلیون وجود دارند.

کشیدن قلیان در آیات و روایات

ازآنجا که دود برای سلامتی ما ضرر دارد، از اینرو چیزهایی که تاثیرات مضر بر سلامت ما داشته باشند، در اسلام نهی می‌شوند. • “و خودتان را نکشید. مطمئناً الله مهربان‌ترین است. و کسی که اینکار را با خشونت و بی‌عدالتی انجام دهد، او را به آتش خواهیم افکند که همواره برای الله آسان است.” (قرآن، 4:29) • “و خودتان را به سمت نابودی نکشانید.” (قرآن 2:195)

مضرات قلیان میوه ای

دود حاصل از مصرف قلیون ترکیبی از مواد دخانی و سوختی است که خطر جدی برای اطرافیان خصوصاً کودکان محسوب می‌شود و یک ساعت درمعرض دود قلیون ماندن معادل مصرف 6 تا 8 نخ سیگار است. دود حاصل از مصرف قلیون مجموعه‌ای از مواد سرطان زای ناشی از سوختن ذغال است که این مواد عامل اصلی بروز سرطان ریه، بیماری‌های قلبی و عروقی، سرطان‌های ریه، لب، دهان، حنجره، مری، معده، لوزالمعده، مثانه، کبد و روده بزرگ از عوارض بدخیم مصرف طولانی مدت استفاده از قلیون است. استفاده از قلیون بعنوان وسیله تفریحی و دردسترس بودن، عرضه روزافزون و شایع قلیون در اماکن تفریحی و رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها با تنباکو‌های میوه‌ای و معطر موجب گرایش نوجوانان و جوانان به سمت مصرف آن شده است. اما تنباکو میوه‌ای به دلیل داشتن رطوبت موجب رشد انواع قارچ‌ها و میکروب‌های کشنده در آن می‌شود و افزودن الکل یا دارو‌های روانگردان به تنباکوی قلیون های میوه‌ای از دیگر خطرات استعمال این قلیانها به شمار می‌رود. بسیاری از افرادی که درگذشته از قلیانهای میوه‌ای استفاده می‌کرده اند و دچار افت فشار و سردرد‌های چند روزه می‌شدند، امروز بر این باورند که مصرف قلیانهای میوه‌ای در یک سال اخیر موجب سردرد، عدم تمرکز و به هم خوردن تعادل بدن آن‌ها می‌شود. این افراد می‌گویند: از زمانی که این حالت‌ها به هنگام مصرف قلیون میوه‌ای به ما دست می‌دهد قلیون راکنار گذاشته و باور مان شده که این تنباکو آغشته به مواد خطرناک دیگری شده که اگر کراک و شیشه نباشد بدون شک هرویین و یادیگر مواد مخدر است. اسانس‌ها و عطر‌های مورد استفاده در تنباکوها، حاصل هزاران نوع مواد سمی و کشنده است که هم مصرف کنندگان و هم افراد در معرض دود آن را به عوارض ناشی از آن گرفتار می‌کند. مصرف قلیون ، با تنباکو‌های میوه‌ای که امروزه از آن استفاده می‌شود، از بدترین و پست‌ترین نوع توتون تهیه می‌شود و فرد را در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و حملات تنفسی قرار می‌دهد و مصرف کنندگان قلیون بیش از سایر افراد، مستعد مصرف مواد مخدر هستند. تحقیقات علمی نشان می‌دهد برخلاف باور‌های افراد قدیمی که مصرف قلیون را بدون ضرر می‌دانند دود ناشی از قلیون دارای مواد سمی است که عامل اصلی بیماری سرطان ریه و بیماری قلبی و عروقی شناخته شده است. قلیون می‌تواند زمینه ساز مصرف دیگر مواد دخانی باشد، علاوه بر آن مصرف قلیانهایی که با ترکیبی از اسانس میوه‌ای هستند معمولا فرد را در طولانی مدت در معرض دود بیشتری نسبت به سیگار قرار می‌دهند. اسانس‌های مواد معطر استفاده شده در تنباکو‌های معطر یا میوه‌ای حاوی هزاران ماده سمی و کشنده است و از آنجا که تنباکو حاوی فلزات سنگینی، چون آرسنیک، کروم، سرب و کبالت است در اثر حرارت دیدن آن در مجاورت ذغال، مقادیر زیادی از این فلزات سنگین آزاد می‌شود که سبب بروز بیماری‌های مزمن و خطرناک می‌شوند.

رابطه قلیان و ام اس

دکتر عبدالرضا ناصر مقدسی در آستانه برگزاری سیزدهمین کنگره بین‌المللی ام اس ایران، اظهار کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال‌های اخیر یک شیب افزایشی در ابتلا به ام اس در کشور وجود دارد. کشور ما از نظر ابتلا به ام اس در منطقه پرخطر قرار دارد و، چون این بیماری بیشتر جوانان را درگیر می‌کند پرداختن به جنبه‌های مختلف بیماری ام اس که تاکنون به آن‌ها کمتر پرداخته شده، اما در زندگی بیماران نقش بسزایی دارد بسیار حائز اهمیت است. کمبود ویتامین D، شیوع مصرف قلیون و سیگار، عفونت‌ها و حتی تغییر شیوه تغذیه طی 2 سال اخیر از عوامل مهم ابتلا به ام اس شناخته شده است. خوشبختانه در مدارس شاهد توزیع ویتامین دی هستیم که این می‌تواند گامی مهم در پیشگیری از بیماری باشد. اقدام در جهت کاهش مصرف قلیون و مواد دخانی در جوانان و زنان نیز می‌تواند از راه‌های مقابله با ام اس باشد.

تاثیر مصرف قلیان بر اسپرم مردان

می‌دانیم که یک نوبت مصرف قلیون بسیار مضرتر از یک نخ سیگار است. مطالعات متعدد و گسترده نشان داده‌اند که در مردان سیگاری، به‌خصوص آن‌هایی که روزانه بیشتر از ده عدد سیگار می‌کشند، حرکات اسپرم کاهش می‌یابد. حتی حرکت نطفه در مردان سیگاری بارور کمتر از مردان غیرسیگاری است. سیگار در زنان بر روی کیفیت تخمک اثر منفی دارد. از طرفی احتمال دیرباروری، سقط، حاملگی خارج رحم، یائسگی زودتر از موعد و پوکی استخوان را افزایش می‌دهد. همچنین روی دهانه رحم، و لوله‌های رحمی اثر گذاشته و قدرت باروری را کم می‌کند و حتی شانس موفقیت IVF در خانم‌های سیگاری کمتر است. در مطالعات وسیع مشاهده شده که فرزندان دختر مادران سیگاری دیرتر حامله می‌شوند و فرزندان پسر آن‌ها نطفه کمتری دارند؛ لذا توصیه می‌شود زن و مرد حداقل وقتی که تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند، یک سال سیگار را ترک کنند. هموطنان ساکن تهران و شهر‌های بزرگ توجه داشته باشند که بالاجبار در معرض آلاینده‌های موجود در هوا قرار دارند؛ بنابراین مصرف سیگار و قلیون برای آن‌ها بسیار مضرتر است.

قلیان در طب سنتی

یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طب جامع ایران داشته است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آنجا ریشه دوانده است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیون و چپق بوده است. به عنوان مثال جهت از بین بردن عفونت که می‌بایستی مرزنجوش به آن ناحیه برسد، مرزنجوش را به شکل تنباکو خیس کرده، فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌زد، مرزنجوش را با قلیون می‌کشید. همچنین عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.

ترک قلیان

برای ترک قلیان تنها نیاز به تحولی روحی و روانی دارید تا خود را وادار به شروع ترک کنید. 1- پیش از ترک کامل قلیان، سعی کنید مکان‌هایی را به عنوان مکان‌های ممنوعه برای استعمال قلیان قلمداد کنید، سپس در این مکان‌ها مثلاً منزل، محل کار و یا اماکن عمومی، به هیچ عنوان قلیان نکشید. همسر و فرزندان فرد قلیانی، افراد بسیار مناسبی برای کمک به ترک هستند. 2- برای ترک قلیان باید ایجاد انگیزه کرد. انگیزه یعنی تلاش برای رسیدن فرد قلیانی به اینکه خود بخواهد نه دیگران، به عبارت دیگر اطرافیان تنها می‌توانند در ایجاد انگیزه، کمک کننده باشند و این خود فرد است که باید انگیزه را در خود ایجاد کند. 3- لیستی از معایب و فواید قلیان را تهیه کنید. آن را منصفانه بخوانید. با توجه به کلیه جزییات، اگر تمایل به ترک قلیان پیدا کردید، آن را عقب نیندازید و حتماً شروع کنید. 4- زمان و نوع کاری را که با آن قلیان می‌کشید، مشخص کنید و به دلایل قلیان کشی خود در آن زمان، و احساسی که بعد از مصرف قلیان داشته اید، فکر کنید. 5- در پایان هر روز، الگوی قلیان کشیدن خود را مرور کرده ببینید که چه چیزی شما را وادار به قلیان کشیدن می‌کند؟ کار سخت؟ عصبانیت؟ کسالت؟ تفریح و تفنن؟ بی کاری و یا موقعیت‌های خاص دیگر؟ بعد از شناخت آن، روش‌های دیگری را برای رو به رو شدن با احساسات و شرایط خود جستجو کنید. درترک قلیان، از دوستان خود یاری بطلبید. درست مانند هنگامی که کار یا مشکلی دارید و از دوستان خود کمک می‌خواهید، در این زمینه هم از دوستان خود طلب یاری کنید، زیرا وقتی بار مسوولیت کاری را با دوستان تقسیم می‌کنید، راحت‌تر مشکل حل می‌شود. پیش نیاز ترک قلیان این است که ابتدا با خود صادق بوده متعهد و آماده برای تلاشی مضاعف باشید. شما قلیان را ترک می‌کنید؛ چون قاطعانه معتقدید قلیان کشنده و مرگبار است. اگر تزلزلی در این فکر به وجود آید و مجدد وسوسه شوید که قلیان بکشید، در رخداد این حقیقت هیچ گونه خللی ایجاد نشده و این اتفاق، یعنی مرگ ناگهانی در اثر قلیان، حتی با یک قلیان نیز می‌تواند به وقوع بپیوندد.

مضرات قلیان برای دندان ها

مشکلاتی که قلیان برای دندانها به وجود می آورد واقعا˝ افتضاح است . بوی بد ، دندانهای زرد ، از دست دادن دندان و بیماری های لثه از عوارض ناشی از مصرف قلیان است . هر فرد که قلیان مصرف کند ممکن است حتی دندان خود را از دست بدهد . اختلالات نعوظ از عوارض دیگر مصرف قلیان است . حجم دود ناشی از قلیان ۱۰۰ تا ۲۰۰ برابر بیشتر از سیگار است . برای ترک قلیان از همین حالا اقدام کنید و در اولین اقدام طی معاینه های منظم برای سرطان ریه مراجعه کنید.

رشد قارچ و میکروب بر اثر کشیدن قلیان در ریه

اگر هنوز هم به هیچ قیمتی حاضر به کنار گذاشتن قلیان نیستید پس خودتان را برای پذیرایی از مهمان‌های ناخوانده آماده کنید، چون ریه‌های شما محل مناسبی برای رشد انواع میکروب و قارچ خواهد بود. به گفته پزشکان به دلیل مرطوب بودن راه‌های هوایی و مجرای خروج دود، قلیان می‌‌تواند عامل مهمی در رشد میکروب و قارچ باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که کشت مواد داخل لوله قلیان حاوی صدها نوع قارچ و میکروب بوده و براحتی با دود، وارد دستگاه تنفس شده و ایجاد عفونت‌های مزمن می‌کند. ابتدا شخص متوجه بیماری خود نمی‌‌شود، ولی سال‌های بعد به دلیل نفوذ این قارچ و میکروب در لایه‌های مختلف ریه، بیماری‌هایی مثل برونشیت،‌ آمفیزم ریه و سرانجام آسم ایجاد می‌شود، این در حالی است که شخص هنگامی به بیماری خود پی می‌‌برد که متاسفانه چاره‌ای جز تحمل بیماری تا آخر عمر نخواهد داشت.

قلیان و زخم

در سیستم گوارشی و در بیمارانی که مبتلا به سوء هاضمه هستند می توان گفت مصرف دخانیات، به صورت استنشاقی یا طرق دیگر، در ایجاد زخم های گوارشی، تشدید برگشت اسید معده به مری و ایجاد سرطان های دستگاه گوارش موثر است .همچنین در بیمارانی که دچار زخم های سیستم گوارشی هستند، مصرف دخانیات بهبود زخم را به تاخیر می اندازد و پاسخ به درمان را کند می کند.

نوشیدنی های مناسب ماه رمضان

نوشیدنی های مناسب ماه رمضان

نوشیدنی ماه رمضان ، نوشیدنی های ماه رمضان ،نوشیدنی برای ماه رمضان،نوشیدنی مخصوص ماه رمضان،بهترین نوشیدنی ماه رمضان،نوشیدنی در ماه رمضان،نوشیدنیهای مناسب ماه رمضان،نوشیدنیهای مخصوص ماه رمضان،نوشیدنی مناسب در ماه رمضان،نوشیدنی های خنک ماه رمضان،نوشیدنی های مخصوص ماه رمضان،نوشیدنی های مناسب ماه رمضان

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد خاکشیر، تخم شربتی،کاسنی ،سکنجبین و بیدمشک می تواند به کاهش تشنگی و عطش در ماه مبارک رمضان کمک کند. روزه داری در فصل گرما دچار کم آبی بدن می شود،آب بدن مهمترین عاملی است که می تواند برای روزه داران باعث مشکلات زیادی شود و حتی جان فرد را به خطر اندازد.

نوشیدنی های مناسب ماه رمضان

بین افطار تا سحر روزه داران می توانند از نوشیدنی های مخصوص ماه رمضان، چای کمرنگ، آب میوه های طبیعی و انواع میوه های تابستانی استفاده کنند، چای به دلیل داشتن مواد آنتی اکسیدان و ضد سرطان برای بدن مفید است، اما چای به دلیل مدر بودن باعث می شود مقدار بیشتری از آب بدن دفع شود.هنگام افطار بهتر است که از شیر ولرم همراه با مواد دارای قند طبیعی مانند خرما، عسل یا انگور شیرین استفاده شود چرا که این مواد شیرین علاوه بر تنظیم قند خون، خاصیت سم زدایی نیز دارند. یکی از راههای مقابله با تشنگی در ماه مبارک رمضان مصرف میوه و سبزی فراوان است که علاوه بر مقاومت بیشتر در مقابل تشنگی، به دلیل داشتن فیبر، سرعت حرکت مواد غذایی را کاهش داده وسبب می شود احساس گرسنگی نیز دیرتر فعال شود.

آب یخ نوشیدنی نامناسب ماه رمضان

زمانی که آب خنک همراه با یخ مصرف می شود چون دمای بدن را برای مدت کوتاهی پایین می آورد، اما باعث رفع عطش در دراز مدت نمی شود. هنگام افطار باید از نوشیدن آب یخ به طور ناگهانی پرهیز کرد همچنین در وعده افطار نیز از نوشیدنی های ماه رمضان استفاده کرد.

سکنجبین خیار نوشیدنی ماه رمضان

شربت سکنجبین خیار که یکی از معروف‌ترین و پرخاصیت‌ترین نوشیدنی‌ها در طب سنتی ایران است، علاوه بر آن‌که باعث افزایش نشاط می‌شود، تأثیرات درمانی و شفابخشی زیادی دارد و برای رفع عطش نیز بسیار مفید است. برای تهیه این نوشیدنی قبل از هر چیز لیموترش را پوست بگیرید و فیله آن را جدا کرده و همراه عرق نعناع درون پارچ مخلوط‌کن بریزید. پس‌ازآن خیار را خوب شسته و رنده کنید و به مواد داخل پارچ اضافه کنید. بعد از مخلوط شدن این مواد، آنها را درون لیوان بریزید و به‌اندازه شیرین شدن آن سکنجبین به لیوان‌ها اضافه کنید. می‌توانید باکم و زیاد کردن میزان سکنجبین یک شربت سکنجبین ـ خیار شیرین یا کم شیرین تهیه کنید. بهترین روش برای تزئین این نوشیدنی خوش آب و رنگ آن است که پس از اضافه کردن چند قطعه یخ به داخل لیوان، با یک برش نازک لیموترش و کمی نعنای تازه آن را تزئین کنید.

شربت آبلیمو از بهترین نوشیدنی های ماه رمضان

شربت آبلیمو یکی از نوشیدنی های ماه رمضان است و شربت آبلیمو کم شیرین سبب ترشح بزاق شده و احساس تشنگی را در روزه داران برطرف می کند.

نوشیدنی بهار نارنج مفید برای ماه رمضان

برای مقابله با استرس و فشارهای عصبی از خواص بهارنارنج غافل نشین. در روزهای گرم روزه داری و تابستان و با بالارفتن میزان تعریق بدن ممکنه دچار ضعف اعصاب و احساس ناراحتی بشین اما با مصرف مداوم شربت بهارنارنج میتونین با این مشکلات تا حد زیادی مقابله کنین.

عرق بهارنارنج 2 قاشق غذاخوری

آب پرتقال نصف لیوان

آب نصف لیوان

شربت پایه به مقدار لازم

شربت شربت خاکشیر و تخم شربتی از بهترین نوشیدنی های ماه رمضان

از دیگر نوشیدنی های ماه رمضان شربت خاکشیر و تخم شربتی خنک کننده و ضد عطش هستند و می توانند آب را درون دانه های خود نگه دارند و به تدریج آن را به بدن برسانند. در نتیجه نیاز بدن را به مدت طولانی تر نسبت به آب تامین می کند. بهتر است آنها را بدون شکر یا با شکر کم مصرف کرد.

نوشیدنی گل گاوزبان

گل گاو زبان گیاهی مقوی، نشاط آور و آرامش بخشه و میتوان آن را بصورت دمنوش به همراه کمی لیمو عمانی هم استفاده کرد. مبتلایان به فشارخون از نوشیدن بیش از اندازه ی این شربت یا دمنوش خودداری کنند زیرا فشار خون رو بالا میبره، یا برای جلوگیری از افزایش فشار خون حتما اون رو با لیمو استفاده کنید.

دم نوش گل گاو زبان(مثل چای دم کنید) نصف لیوان

آب نصف لیوان

شربت پایه به مقدار لازم

عرق سنبل الطیب 2 قاشق غذاخوری

آب لیمو 1 قاشق غذاخوری

نوشیدنی کاسنی برای ماه رمضان

دربین عرقیات سنتی، فقط کاسنی خاصیت خنک کنندگی بدن را دارد، از این رو پیشنهاد می شود نوشیدنی های مخصوص ماه رمضان مانند خاکشیر را با کمی کاسنی و گلاب مخلوط و سپس استفاده کرد.

شربت گیاهی راوند مفید برای ماه رمضان

امروز برای روزه دارن یک نوشیدنی برای ماه رمضان معرفی میکنیم که چون رمضان مصادف با روز های گرم تابستانی است این نوشیدنی مقاومت بدن را زیاد میکند و شخص در طول روز انرژی بیشتری دریافت میکند در اد امه مطلب با هم درباه این نوشیدنی با کارشناس دارویی بیشتر بحث میکنیم احمد دانایی کارشناس گیاهان دارویی با اشاره به مصادف شدن ماه مبارک رمضان با یکی از گرم‌ترین ماههای سال که در آن تعریق بدن به شدت بیشتر می‌شود، افزود: استفاده از نوشیدنی‌هایی که عطش را رفع و قدرت و توان بدن را افزایش می دهد در این ماه ضرورت دارد. وی شربت گیاهی راوند را یک شربت مفید برای ایام روزه داری عنوان کرد و گفت: این شربت از عصاره چندین گیاه نظیر عصاره چای سبز، عصاره دارچین، برگ به لیمو و… تشکیل شده و به علت دارا بودن اسید گلورونیک، سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد. دانایی همچنین گفت: شربت راوند به دلیل دارا بودن نوعی آنتی بیوتیک قوی باعث می شود که مواد زائد و سموم بدن دفع شود. این کارشناس طب سنتی با بیان اینکه یکی از بیماری‌های شایع در ماه رمضان که از کمبود آب و املاح معدنی در بدن ایجاد می‌شود تنبلی روده است، افزود: شربت راوند به دلیل دارا بودن اسید گلورونیک، املاح معدنی، اسید سیتریک، ویتامین‌های گروه B ,و… در درمان این بیماری و جلوگیری از ابتلا به آن نقش مهمی را ایفا می کند. وی ادامه داد: از آنجا که طعم شربت راوند ترش مزه است، افراد بنا بر ذائقه خود می‌توانند آن را باعسل طبیعی شیرین کنند. دانایی خاطرنشان کرد: در روزهای عادی بهترین زمان مصرف این شربت قبل از صبحانه و عصرها است اما برای افراد روزه دار ۳۰ دقیقه بعد از صرف افطار و در مرحله دوم بعد از وعده سحر زمان مناسبی برای نوشیدن این شربت گیاهی است. وی اظهار کرد: مقدار مصرف معمول این شربت در هر وعده یک استکان معمولی است. این کارشناس طب سنتی با اشاره به دیگر فوائد گیاه راوند افزود: جلوگیری از ریزش موها، چین و چروک پوست و سخت شدن رگها، مفاصل و عضلات از دیگر فوائد این گیاه دارویی است.

شربت سنکنجبین نوشیدنی محبوب ماه رمضان

شربت سکنجبین به تنهایی یا با اضافه کردن سکنجبین به خاکشیر نیز می تواند به رفع عطش کمک کند و بهتر است این ترکیب را تهیه و برای رفع تشنگی آن را نوشید.

شربت عرق بیدمشک نوشیدنی ماه رمضان

یکی از بهترین و راحت ترین روش‌های درمان عطش مصرف شربت‌های سنتی و خنک است. خاکشیر و تخم شربتی از شربت‌هایی است که همیشه نام آن‌ها را شنیده‌اید و برای ماه مبارک رمضان کاربرد بسیاری دارد. اما علاوه بر این‌ها از چه شربت‌های دیگری می‌توان برای رفع عطش استفاده کرد؟ بیدمشک نوعی درخت بید است که در اوایل بهار قبل از اینکه برگ بدهد به گل می‌نشیند. عرق بیدمشک خواصی مثل رفع عطش، آرام بخشی و تقویت قلب دارد، پس حتما در ماه رمضان یک شیشه عرق بیدمشک در خانه داشته باشید

دم کرده نعناع مفید برای ماه رمضان

دم کرده برگ خشک نعناع و یا مخلوط آن با عسل بین افطار تا سحر موجب رفع تشنگی خواهد شد. تهیه و مصرف شربت نعناع نیز رفع تشنگی بسیار مفید است. برای تهیه آن باید از شربت پایه استفاده کرد. جوشاندن شکر و آب به نسبت دو به یک و افزودن مقداری عرق نعناع و آب لیمو ترش که باید به صورت خنک مصرف شود. این شربت نیز به میزان زیادی از عطش جلوگیری می کند و از نوشیدنی های ماه رمضان است.

ماءالشعیر خانگی مفید برای ماه رمضان

برای تهیه ما‌ء الشعیر خانگی ابتدا یک لیوان جو را با ۱۴ لیوان آب خیس کرده و روی اجاق گاز قرار دهید، به محض شکفته شدن جوها آن را از روی حرارت برداشته و از صافی رد کنید. وقتی نوشیدنی‌‌تان کمی سرد شد، آن را به حالت نیم گرم بنوشید. این نوشیدنی علاوه بر رفع عطش در خارج شدن عفونت‌ها از بدن بسیار مناسب است.

دم کرده لیمو عمانی با گل گاو زبان و نبات

دم کرده لیمو عمانی با گل گاو زبان و نبات نیز می تواند علاوه بر رفع تشنگی، باعث آرامش و خواب مناسب در شب شود.

شربت تمبر هندی با عسل

خیس کردن تمبر هندی و صاف کردن آن و سپس مخلوط آن با عسل و تهیه شربت، نوشیدنی مفیدی برای رفع یبوست در ماه رمضان محسوب می شود.

مخلوط زردآلوی تازه همراه با عسل

مخلوط زرد آلوی تازه همراه عسل نیز مناسب جهت رفع عطش و برای سنگینی معده می توان استفاده کرد. می توان به جای یک عدد میوه، نصف تا یک لیوان آب میوه مصرف کرد،البته بهتر است آبمیوه طبیعی باشد. مخلوط میوه ها با شیر مانند شیر موز یا توت فرنگی نیز از نظر تغذیه بسیار با ارزش است.

نوشیدنی های ممنوع در ماه رمضان

زمانی که آب خنک همراه با یخ مصرف می‌شود چون دمای بدن را برای مدت کوتاهی پایین می‌آورد، اما باعث رفع عطش در دراز مدت نمی‌شود. هنگام افطار باید از نوشیدن آب یخ به طور ناگهانی پرهیز کرد همچنین در وعده افطار نیز از نوشیدنی‌های ماه رمضان استفاده کرد. مصرف هرگونه نوشیدنی حاوی کافئین نه تنها باعث رفع عطش نمی شود بلکه به دلیل مدر بودن موجب تشدید تشنگی می شود بنابراین نوشیدن چای پررنگ و انواع قهوه و نوشابه های گازدار کافئین دار مناسب نیست. مصرف آب همراه غذا و به مقدار زیاد موجب رقیق شدن شیره گوارشی و آنزیم های موثر در هضم غذا و در نتیجه منجر به اختلال در هضم و جذب مواد غذایی و درد شکم و نفخ خواهد شد. بهترین زمان نوشیدن آب کافی یک ساعت بعد از افطار تا نیم ساعت قبل از مصرف غذایی سحر است؛ بهترین روش برای رفع عطش و تشنگی نیز مصرف سبزی و میوه های آبدار و فیبردار در وعده های سحر و افطار است.

بیشتر بخوانید : نوشابه ♥ ماءالشعیر ♥ آب پنیر